Καλά Χριστούγεννα!

Με κάλαντα, τραγούδια και... χορευτικά κλείσαμε σήμερα το σχολείο μας και δώσαμε ραντεβού για τον καινούριο χρόνο 2011! Τα Κρητικά κάλαντα από ομάδα παιδιών του σχολείου μας για να ευχηθούμε ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!

Να πούμε ότι το χριστουγεννιάτικο παζάρι του σχολείου μας πήγε εξαιρετικά καλά, να ευχαριστήσουμε όσους στήριξαν αυτή την προσπάθεια, δηλαδή τα παιδιά και τους γονείς τους, αλλά και τις συναδέλφισσες που βοήθησαν να φτιάξουμε τόσα πολλά, τελικά, όμορφα πραγματάκια. Χθες, 22.12.10, το σχολείο μας κατέθεσε 910,20 € στην τράπεζα για το σύλλογο "Το Χαμόγελο του Παιδιού", ελπίζοντας να καλύψουμε κάποιες τρέχουσες ανάγκες παιδιών που χρειάζονται τη βοήθειά μας.

Εικονογραφούμε τον κ. Καβουράκη

Φέτος έχουμε αναλάβει ένα πρόγραμμα από την Πρωτοβάθμια, επί των πολιτιστικών θεμάτων, με τίτλο: "Ζωντανεύοντας ένα παραμύθι". Σε επόμενη ανάρτηση θα σημειώσω στόχους και θα προγραμματίσω δραστηριότητες. Σ' αυτή την ανάρτηση θα ήθελα να... φυλάξω τις σημερινές, 14-12-10, ζωγραφιές των παιδιών μου για το παραμύθι που διαβάσαμε: "Ο κύριος Καβουράκης και το ταξίδι του", το οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Πρόκειται για μια ιστορία για παιδιά τα οποία με τη φαντασία τους μπορούν να νικήσουν τα πάντα.

Οι μικροί μου εικονογράφοι άκουσαν το παραμύθι που τους διάβασα με αμείωτο ενδιαφέρον και, αφού το συζητήσαμε και το σχολιάσαμε, ζωγράφισαν ό,τι ήθελε ο καθένας. Τους ζήτησα να γράψουν και από μια λεζάντα και εκεί λίγο... χμ... ε... η ορθογραφία μας... ξέρετε... είμαστε μικροί ακόμα, αλλά θα το δουλέψουμε περισσότερο. :) :) Να σημειώσω ότι οι ζωγραφιές έγιναν παρουσία μου, στην τάξη, εν ώρα Ευέλικτης Ζώνης. Μερικές από αυτές, κυριολεκτικά, με εντυπωσίασαν!

Η σειρά των φωτογραφιών εδώ είναι τυχαία και η απεικόνιση δεν είναι πολύ καλή λόγω... βιασύνης. :)

Ευχαριστούμε πολύ τον Moloch για την άδειά του να αναδημοσιεύσουμε και να εικονογραφήσουμε την ιστορία του! Να του ευχηθούμε τα καλύτερα και να 'ναι πάντα γερός και δυνατός! :)

Παζαρεύουμε χαμογελαστά!

...Σε καμιά περίπτωση όμως δεν παζαρεύουμε χαμόγελα!

Ήρθε ο Χειμώνας από χθες το βράδυ! Τυλιγμένος τον κρύο μανδύα του και τη βροχερή κάπα του ήρθε και στα μέρη μας! Έφερε βέβαια και τα Χριστούγεννα και τα περιτυλίγματα -ομολογουμένως μειωμένα φέτος- τις χρυσόσκονες και τις κατασκευές. Πολλές κατασκευές και χειροτεχνίες για... καλό σκοπό. Για το Χαμόγελο του Παιδιού. Οι μέρες αυτές έχουν πολύ τρέξιμο και απίστευτη δημιουργικότητα! Λίγο εκνευρισμό και μερικές αντιπαραθέσεις, αλλά... δε βαριέσαι; Ό,τι γίνεται για καλό, καλώς γίνεται και οι γκρίνιες ας μείνουν στην άκρη (για να το ακούω το λέω).

Η ιδέα του χριστουγεννιάτικου παζαριού είχε πέσει από πέρσι, αλλά βρήκε έδαφος ακαλλιέργητο και άγονο. Έπεσε ξανά φέτος το Σεπτέμβρη, όμως ούτε και τότε... άνθισε τίποτα. Το πείσμα που με διακρίνει με οδήγησε να το αποφασίσω και να το πραγματοποιήσω μόνη μου. Ζήτησα συνδρομή από δυο τρία άτομα που "πιάνει το χέρι τους" στις κατασκευές και, σιγά σιγά, μαζευτήκαμε γύρω στα οχτώ άτομα πρόθυμα για δημιουργίες! "Να βγει όλο αυτό προς τα έξω, προς την κοινωνία της περιοχής μας" άκουσα τελικά. Σύμφωνοι, αλλά όλο αυτό θέλει χρόνο, οργάνωση, χέρια, βοήθεια, έξοδα... "να βάλουμε μπροστάρη το σύλλογο γονέων". Από πού κι ως πού; Δική μου ιδέα, δικό μου τρέξιμο, δικά μου έξοδα, δικό μου άγχος, δικά μου και τα... πικρόχολα σχόλια -όχι, δε λείπουν αυτά ποτέ! Γιατί να οικειοποιηθεί την ιδέα και την οργάνωση άλλος; Εγωιστικό; Μπορεί, αλλά καθένας είναι υπεύθυνος των πράξεών του, καλών ή κακών, ευχάριστων ή δυσάρεστων. Κι εγώ θέλω να είμαι υπεύθυνη για ό,τι αναλαμβάνω και προωθώ από δικό μου πείσμα. Κι έτσι, το παζάρι μας θα γίνει την άλλη Τρίτη, 21/12, εντός σχολείου...


Μέχρι στιγμής έχω φτιάξει:

• 24 κούκλες και απομένουν άλλες 9. Σύνολο 35. (εντάξει, βοήθησε απίστευτα η μαμά με το πλέξιμο και ο μπαμπάς που μ' έμαθε να κάνω συρμάτινους σκελετούς)
• 6 κεριά ντεκουπαρισμένα με χριστουγεννιάτικα μοτίβα
• 6 καραμελόδεντρα (βοήθησε και η μικρή αδερφή)
• 10 χάρτινα πιάτα ντεκουπαρισμένα κι αυτά
• 1 γυάλινο μπουκάλι βαμμένο
• 15 κάρτες χριστουγεννιάτικες (εδώ βοήθησαν και τα παιδάκια μου)
• 2 πήλινα σπιτάκια για ρεσό
• περίπου 70 πήλινα στολίδια δέντρου (έπεται συνέχεια)
• 3 μπισκοτόσπιτα (με τη βοήθεια φίλης και κουμπάρας)

Ελπίζω όλο το εγχείρημα να 'χει κάποιο καλό αποτέλεσμα για τα παιδιά. Σκοπός μου να μάθουν την έννοια της προσφοράς και της στήριξης όσων μας έχουν ανάγκη, με πράξεις μικρές που μπορούμε να κάνουμε όλοι μας. Στόχος μου να βιώσουν τη χαρά της δημιουργίας και της επικοινωνίας μεταξύ τους, να φτιάξουν ομαδικά ή και ατομικά διάφορα πράγματα με τα χεράκια τους, να ενημερωθούν για τη δράση του συλλόγου "το Χαμόγελο του Παιδιού", να εμπλακούν σε καταστάσεις πώλησης και αγοράς προϊόντων, να προβληματιστούν για το κόστος των προϊόντων και να δώσουν ρέστα στους συμμαθητές τους, να βιώσουν το συναίσθημα της υπευθυνότητας κάποιου πόστου, να ψυχαγωγηθούν και να διασκεδάσουν μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία!

Να μην ξεχάσω ότι τα παιδιά μου συμμετείχαν στην προσπάθεια του Κάνε Μια Ευχή Ελλάδας με την αγορά Αστεριών και λείαν συντόμως, θα διαβάσουμε και αυτό και ίσως το εικονογραφήσουμε κιόλας! Αμέ! ;)