RSS

23.12.15

Χριστουγεννιάτικες κατασκευές


Ευχές από καρδιάς για όμορφες γιορτές έδωσαν και πήραν την τελευταία μέρα πριν τις διακοπές των Χριστουγέννων. Κι επειδή... "συν Αθηνά και χείρα κίνει...", εμείς του Ε2 είπαμε να φτιάξουμε μια στρατιά ξωτικών από υλικά της φύσης, έτσι, για να πολλαπλασιαστούν οι ευχές και να μην υπάρξει περιθώριο μη πραγματοποίησής τους! 


18.12.15

Βαθμολογία τριμήνου

Ο δικός μου... έλεγχος! :)


Για καλή μας τύχη -μικρών, μεγάλης- ΔΕ βαθμολογείται η ορθογραφία του... ελέγχου μου. Επίσης, για κακή μου τύχη, δεν μπορώ να εισάγω στα e-post it τις καρδούλες και τα φατσάκια που είχε πάνω ο χειρόγραφος έλεγχος. 

Ευχαριστώ και συνεχίζουμε ;)  

12.12.15

Το σχήμα της Ελλάδας

Στις 11 Δεκέμβρη είχαμε Γεωγραφία, Γλώσσα και Μαθηματικά. Ξεκίνησα διαβάζοντας στους μαθητές μου "Το ταξίδι του σύννεφου" από το ΒΜ της Γεωγραφίας Ε' σ. 27, ενώ είχαν τα βιβλία τους κλειστά. Τους ζήτησα να βάλουν τίτλο σ' αυτό που άκουσαν. Έβαλαν. Έπειτα άνοιξαν τα βιβλία τους. Το ξαναδιάβασα. Έδειξα τη διαδρομή του σύννεφου στον χάρτη. Παρατήρησαν το σχήμα της Ελλάδας σε χάρτες του βιβλίου και της τάξης. Τους είπα να κλείσουν τα μάτια και να σκεφτούν το σχήμα της χώρας. Τους μοίρασα χαρτί να σχεδιάσουν τη δική τους Ελλάδα. Τους ζήτησα να τη χρωματίσουν όπως τους αρέσει. Ανταποκρίθηκαν. Έδωσαν και τίτλο στο έργο τους.



Λίγο μετά τους ζήτησα να μου σχολιάσουν την e-συνάντηση με την Αραβέλλα. Το 'καναν. Μ' έπιασα να συγκινούμαι απίστευτα. Τους ζήτησα να μου γράψουν όσα είπαν σε χαρτί. Το 'καναν με μεγάλη όρεξη και πολύ γρήγορα. 
Την τελευταία ώρα, τους είπα να σημειώσουν τρεις ασκήσεις από μια επαναληπτική φωτοτυπία που τους είχα ετοιμάσει για τα Μαθηματικά. Τη μία άσκηση τη λύσαμε παρέα. Λίγο πριν φύγουμε τους είπα ότι ήταν "η μέρα του παιδιού". Αντίδραση: "Αααααα! Γι' αυτό το δώρο που δεν κάναμε μάθημα σήμεραααααααααα!"...

ΤΕΛΕΙΑ!!!!!!!!

10.12.15

Σακίδια πλάτης για τους πρόσφυγες

Έχει πάρει καιρό που μας πονάει το θέμα. Μίλησα στα παιδιά. Ή καλύτερα μίλησαν τα παιδιά. Και κάτι μαθήματα περί "Αγώνα με τη δύναμη της αγάπης", "Αγώνα να μοιραζόμαστε τα αγαθά μας με τους άλλους" και διαχωρισμοί εννοιών όπως "πρόσφυγες" και "μετανάστες"... ε... έγινε ακόμα πιο επιτακτική η ανάγκη να κοιτάξουμε με περισσότερη προσοχή. 

Η Αραβέλλα Σαλονικίδου είχε την ιδέα να βοηθήσει τα παιδιά των προσφύγων που έφταναν -και φτάνουν- σε τραγικά δύσκολη κατάσταση στη χώρα μας, ξεκινώντας κάτι που, όπως λέει κι η ίδια, δεν ήξερε τι ακριβώς ήταν και τι διαστάσεις θα έπαιρνε. Αγάπη, μοίρασμα, δικτύωση, αλληλεγγύη, προσφορά κι άλλα που δύσκολα χωρούν σε γραμμές. 

9.12.15

Ο Δον Κιχώτης στο σχολείο μας



Μια υπέροχη παράσταση είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε σήμερα στο σχολείο μας από το Σχήμα 7. Πρόκειται για την παράσταση "Δον Κιχώτης" σε διασκευή του Δημήτρη Αδάμη. Μικροί και μεγάλοι ενθουσιαστήκαμε από την υπόθεση του έργου, τις ερμηνείες των ηθοποιών, τα όμορφα κοστούμια και το συνδυασμό θεατρικών τεχνικών. Θερμά συγχαρητήρια στους συντελεστές της! 

3.12.15

Δανειστική βιβλιοθήκη Ε2


Ξεκίνησε και φέτος η δανειστική βιβλιοθήκη της τάξης μου. Συγκεντρώθηκαν μέχρι στιγμής τριάντα οχτώ (38) τίτλοι βιβλίων ποικίλης θεματολογίας και από χθες η μικροσκοπική μας βιβλιοθήκη λειτουργεί δανειστικά. Πρώτη μέρα λειτουργίας της σημειώθηκαν δεκαοχτώ (18) τίτλοι που έκαναν... την πρώτη τους διανυκτέρευση εκτός τάξης. ;) Ήδη σήμερα κάποια παιδιά ήρθαν με το βιβλίο τους διαβασμένο και προς επιστροφή, γεμάτα δε όρεξη να δανειστούν το επόμενο! 

29.11.15

Ενέργεια και Περιβάλλον

Την προηγούμενη βδομάδα οι Ε' του σχολείου μας επισκεφτήκαμε μια ενδιαφέρουσα έκθεση, στο κέντρο της πόλης, με τίτλο "Ενέργεια και Περιβάλλον". Οι μαθητές μας είχαν τη δυνατότητα να ενημερωθούν για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και να παρατηρήσουν από κοντά διάφορα λειτουργικά εκθέματα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που έχουν κατασκευαστεί από την οικογένεια Χουμεριάνου.  Οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να εκτελέσουν πειράματα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με τη χρήση στερεής και υγρής βιομάζας, ενώ παρακολούθησαν και πείραμα με μονάδα υδρόλυσης και παραγωγής υδρογόνου για τη χρήση σε αυτοκίνητο. Το ενδιαφέρον τους διατηρήθηκε αμείωτο, γεγονός που μας εντυπωσίασε. 


24.11.15

Γραμματική; Θα τη μάθεις και θα πεις κι ένα τραγούδι!

Λίγα τραγούδια θα σου πω

Πρόγραμμα ένταξης των παιδιών με πολιτισμικές και γλωσσικές ιδιαιτερότητες στο εκπαιδευτικό σύστημα.  
Εκπαίδευση παλιννοστούντων και αλλοδαπών μαθητών.

ΕΚΠΑ, Κέντρο Διαπολιτισμικής Αγωγής, Αθήνα 2004

Μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση κάποιων γραμματικών φαινομένων.


20.11.15

Γιορτή Πολυτεχνείου, σαν θέατρο σκιών

"Τη γιορτή της 17ης Νοέμβρη την έχουν αναλάβει οι Ε" ήταν η δήλωση που επιδείνωσε το άγχος μου την ημέρα της ανάληψη υπηρεσίας στη νέα μου θέση, μετά από την πολυαναμενόμενη απόσπαση, στις 19 Οκτώβρη. Ουπς!!! Γιορτή; Και τι σόι γιορτή; Εκεί που ήμουν τα έξι (6) τελευταία χρόνια δεν κάναμε τέτοιες εκδηλώσεις λόγω έλλειψης χώρου... Οχ! Τώρα... πώς; 

4.11.15

Πρώτη απόπειρα μοντέλου Perkins

Μοντέλο Perkins, από τη Maria Drakaki (εδώ: http://synedrio.weebly.com/uploads/…/4/15045854/7drakaki.pdf) και ιδέες της ίδιας για τη δημιουργία ομάδων εργασίας και την εισαγωγή των έργων τέχνης.

25.10.15

Σχεδιαγράμματα Ιστορίας Ε'

Στο διαδίκτυο "κυκλοφορούν" πολλά, διαφορετικά και ενδιαφέροντα πράγματα που μπορούν να κάνουν τη δουλειά μας ευκολότερη. Στην παρακάτω παρουσίαση απλά και κατανοητά σχεδιαγράμματα για το μάθημα της Ιστορίας της Ε'. Θερμά "ευχαριστώ" στους συναδέλφους.

Πηγή:
Ιστορία Ε΄ Δημοτικού
Σχεδιαγράμματα μαθημάτων της βυζαντινής ιστορίας σε περιλήψεις
Κανέλλος-Μάριος Κανελλόπουλος
Κατερίνα Καραλή
1ο Δημοτικό Σχολείο Νέας Ερυθραίας 


24.10.15

Αστέρια με επιθυμίες

Την ώρα της Ευέλικτης Ζώνης και καθώς ήταν μόλις η δεύτερη μέρα που έμπαινα στη συγκεκριμένη Ε τάξη, πήρα αφορμή από το κεφάλαιο 2 των Μαθηματικών και συγκεκριμένα από το Τετράδιο Εργασιών και διάβασα στα παιδιά το κεφάλαιο ΧΙΙΙ από τον Μικρό Πρίγκιπα του Αντουάν ντε Σαιντ - Εξυπερύ. Στο κεφάλαιο αυτό, ο Μικρός Πρίγκιπας συναντά έναν σοβαρό επιχειρηματία ο οποίος μετρά τα αστέρια ΤΟΥ και τα βρίσκει 501.622.731 (σχετικό απόσπασμα και στο ΤΕ Μαθηματικών, κεφ. 2). 
Μετά την ανάγνωση του αποσπάσματος, μοίρασα στα παιδιά χαρτόνι κάνσον, τους ζήτησα να σχηματίσουν ένα αστεράκι (Παναγιά μου ΔΥΣΚΟΛΟ πράμα!!!), να το κόψουν και να γράψουν πάνω του ό,τι θα ήθελαν να... τους ανήκει. 

Κι επειδή οι ευχές πραγματοποιούνται με... πεφταστέρια... ε... ρίξαμε τα αστέρια μας στη γη.

Στη συνέχεια μάζεψα τα αστέρια και τα κόλλησα σε μπλε χαρτόνι κάνσον (50 χ 70 εκ) και τα ανάρτησα στον τοίχο της τάξης.

Για την ιστορία, μερικές επιθυμίες ήταν:

-μια γνήσια μπάλα ποδοσφαίρου
-ένα κατάστημα με ρούχα
-η Νέα Υόρκη
-ένας μεγάλος υπολογιστής
-η τράπεζα !
-η sony !
-η microsoft !!!!
-ένα αστέρι στον ουρανό !!!!!!!!!! (ευτυχώς!)
-μια βιβλιοθήκη (ελπίζω να την εννοεί... γεμάτη βιβλία)
-ένα άσπρο άλογο (χωρίς αναφορά σε πρίγκιπα ή πριγκίπισσα)
-δύο: να γίνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα (μακάρι!)

Χμμμμ... έχω δουλειά.

Το χρονικό μιας προαναγγελθείσας απόσπασης

Μετά από αυτή την ανακοίνωση, κίνησα να πάω στο σχολείο το οποίο είχα αποσπαστεί από τις 16 Σεπτέμβρη. Αμ δε! "Έλα πρώτα από εδώ." η εντολή από το σχολείο της οργανικής μου. Πάω από "εκεί" και βρίσκω την αντικαταστάτριά μου. Οπότε... φεύγω από "εκεί" και γυρνάω στο "σχολείο απόσπασης". "Τι να σε κάνω που δεν έχει αδειάσει η θέση...;". Το πώς και γιατί δεν "άδειασε" η θέση την οποία θα 'πρεπε να καλύψω από τις 16/9... δεν το 'χω καταλάβει. 

Αυτό που επικράτησε ονομάζεται απλά... τρέλα. Ενδεχομένως και "καθημερινή". Τρέλα πάντως... σίγουρα. "Πήγαινε εκεί. Όχι, πήγαινε... αλλού. Όχι, τράβα... παραπέρα" μέχρι που τα νεύρα μου έγιναν κορδέλες. Και μ' άκουσαν λιγάκι κάμποσοι στα διάφορα γραφεία. 

Ομολογώ ότι δεν έχω καταλάβει ΓΙΑΤΙ αυτή η παράνοια και ΠΩΣ ΕΥΧΗ γίνεται αλλά και ανεχόμαστε το μπάχαλο. Άλλη μια φορά είδα τη γραφειοκρατία κατάματα. Ένα αίσθημα... όπως όταν παρακολουθείς ταχυδακτυλογουργικά κόλπα, που ξέρεις ότι σε δουλεύουν μπροστά στα μάτια σου, αλλά δεν μπορείς να εντοπίσεις το σημείο στο οποίο γίνεται το τρικ. 

Ένα μπλιάχ. 

Ευτυχώς γράφω μέρες μετά και είμαι επιεικής στις λέξεις μου. 

Το ευτύχημα: επιστροφή στον τόπο του... εγκλήματος. Τόπο αγαπημένο και οικείο στον οποίο είναι σίγουρο πως θα περάσω όμορφα. Επιστροφή στο σχολείο της πρώτης μου τοποθέτησης. :) Τάξη: Ε.
Καλή δύναμη. :)

12.10.15

Κρητική διατροφή μέσα από το έργο "Ο Καπετάν Μιχάλης"

Αναδρομική ανάρτηση... :)

Αποσπάσματα από το έργο το Νίκου Καζαντζάκη "Ο Καπετάν Μιχάλης" σχετικά με την κρητική διατροφή. Τα αποσπάσματα επιλέχθηκαν για να απευθυνθούν σε μαθητές Β' Δημοτικού, οι οποίοι εκπονούσαν Πρόγραμμα Αγωγής Υγείας σχετικό με τη Διατροφή. 



1.10.15

Ο παπαγάλος

Περιμένω ΑΚΟΜΑ να αντικατασταθώ από κάποιον συνάδερφο για να μετακινηθώ στη θέση όπου έχω αποσπαστεί από τις 16 Σεπτεμβρίου. Κι ενώ περιμένω πως η μετακίνησή μου θα γίνει αύριο Παρασκευή, 2/10... εντούτοις... "Δε φεύγεις. Δεν έστειλαν αναπληρωτή. Θα δρομολογηθούν πρώτα οι πίνακες της Ειδικής Αγωγής και θα φύγεις, μάλλον, με τη β' φάση αναπληρωτών, δηλαδή... σε 2 βδομάδες." (15 Οκτώβρη!!!!!!!!) 

Κι ενώ η διάθεση πέφτει κατακόρυφα και ο θυμός χτυπάει κόκκινο... μπαίνω στην τάξη μου για να... διεκπεραιώσω. Στην έδρα με περιμένει αυτό:

30.9.15

665 σελίδες έμπνευσης!

Τα πρακτικά του συνεδρίου "Γιορτή Μαθητικής Δημιουργίας 2015" είναι έτοιμα και διαθέσιμα από την παρακάτω παρουσίαση. Για επιπλέον πληροφορίες, ως προς το συνέδριο και τις εργασίες που παρουσιάστηκαν σε αυτό, επισκεφτείτε το ιστολόγιο http://giorti15.blogspot.gr

Πολλά συγχαρητήρια στον Υπεύθυνο Σχολικών Δραστηριοτήτων, κύριο Γιώργο Μαρκατάτο για την πρωτοβουλία, τον συντονισμό και την οργάνωση όλου του εγχειρήματος. 

Εύχομαι η Γιορτή Μαθητικής Δημιουργίας να συνεχιστεί ως θεσμός και να εμπνεύσει πολύ περισσότερους εκπαιδευτικούς. 

Καλή και δημιουργική συνέχεια σε όλους! :)



26.9.15

Φτιάχνουμε λίμερικ;

Ένα κρύο βράδυ του Φεβρουαρίου ο Σωτήρης μού ζήτησε να τον βοηθήσω σε ένα φύλλο εργασίας για τα παιδιά του. Ήθελε να διδάξει διεπιστημονικά τα μοτίβα.
-Τι σου 'ρχεται στο μυαλό όταν ακούς ΜΟΤΙΒΑ και ΡΟΝΤΑΡΙ; με ρώτησε γνωρίζοντας καλά ότι η τελευταία λέξη ήταν το κλειδί της υπόθεσης. Μόνο έτσι θα με έπειθε νυχτιάτικα να του φτιάξω φύλλο εργασίας! :):)
-Ένα πράγμα μόνο μπορώ να σκεφτώ: Λίμερικ!
-Πολύ ωραία! Φτιάξε ένα φύλλο εργασίας εσύ κι εγώ θα αναλάβω τα δύσκολα.
-Μα, δεν έχω φτιάξει ποτέ πριν φύλλο εργασίας!!!
-Έλα, φτιάξε ένα, σε παρακαλώ, έχω πολλή δουλειά και θα με βοηθήσεις απίστευτα.

14.9.15

Περιμένοντας τις αποσπάσεις...


Για να δούμε... θα κάνω αυτή την αίθουσα... "σαν παιδικό δωμάτιο" ή θα μου λάχει άλλη;  

Ο Φύκιος Ποσειδώνιος στη Γιορτή Μαθητικής Δημιουργίας 2015

Αναδημοσιεύω από το μπλογκ της Γιορτής Μαθητικής Δημιουργίας 2015, τη συμμετοχή μας με το eurofykious project, μια δουλειά την οποία αγαπώ ιδιαίτερα. 

Και από το μπλογκ του Φύκιου Ποσειδώνιου λίγα λόγια και αναλυτικό φωτορεπορτάζ της Γιορτής! ;)

13.9.15

Αφίσες Ενεργού Πολίτη

Ενεργοί Πολίτες από... κούνια! ;)

Πέντε αφίσες για την προστασία της Μεσογείου με την υποστήριξη του λογισμικού powerpoint στην παρακάτω παρουσίαση.

Οι μαθητές ακολούθησαν τις οδηγίες του Φύκιου και έφτιαξαν οι ίδιοι, χωρισμένοι σε ομάδες, τις αφίσες.


αφίσες α3 from Marilia 

Οι αφίσες τέθηκαν σε ηλεκτρονική ψηφοφορία μέσω των google forms και επιλέχθηκε η δημοφιλέστερη, η οποία εκτυπώθηκε, αναπαράχθηκε και τοποθετήθηκε σε διάφορα σημεία του σχολείου και της περιοχής μας για ευαισθητοποίηση του κοινού. 

 

Let's do it Greece!

Στο πλαίσιο του δικτύου Let's do it Greece και της καλλιέργειας του Ενεργού Πολίτη, τα Πρωτάκια μας επιχείρησαν στις 26/4/2015 τον καθαρισμό της παραλίας της Αμμουδάρας. Μαζί με τους γονείς, τους δασκάλους τους, αλλά και με την παρουσία εκπροσώπων του Λιμενικού Σώματος τα παιδιά έδωσαν το παρόν στην πανελλαδική δράση εθελοντισμού.

Δράσεις σαν κι αυτή συμβάλλουν ώστε: 
α) να αναδειχθεί ο ρόλος του μαθητή ως ενεργού πολίτη, ο οποίος με δικές του παρεμβάσεις μπορεί να συμβάλλει θετικά τόσο στη διαμόρφωση του περιβάλλοντος όσο και στη διάδοση της έννοιας της αλληλεγγύης και του σεβασμού,
β) να αναπτυχθεί η κριτική και δημιουργική σκέψη του μαθητή
γ) να καλλιεργηθεί το αίσθημα της συμμετοχής και συλλογικής προσπάθειας
δ) οι μαθητές να αλληλεπιδράσουν και να διασκεδάσουν στηρίζοντας και προβάλλοντας τις δραστηριότητές τους

Μουσείο Σχολικής Χρονιάς

Κλείνοντας η περσινή χρονιά και με αφορμή το τραγούδι της Λιλιπούπολης "Μες στο μουσείο", ζήτησα από τα Πρωτάκια μου να κρατήσουμε όλοι μας στο κάδρο του Μουσείου Σχολικής Χρονιάς την αγαπημένη μας στιγμή. :)



Εισαγωγή έργων σε εικονικό μουσείο

Πώς να εισάγετε ψηφιακά έργα σε εικονικό μουσείο, με την υποστήριξη του διαδικτυακού λογισμικού έκφρασης artsteps.


Μαθητές με σύνδρομο Asperger

Για το σύνδρομο Asperger έμαθα... δια της βιωματικής οδού, με τον δύσκολο τρόπο δηλαδή, καθώς κλήθηκα να διδάξω μαθητή με το σύνδρομο αυτό. 

Ενδιαφέρον και εξαιρετικά κατατοπιστικό άρθρο για το θέμα μπορείτε να δείτε εδώ

Και μια βιβλιοπρόταση: "Ποιος σκότωσε το σκύλο τα μεσάνυχτα".

10.8.15

Τα ζώα ως πηγή έμπνευσης


Στις, 19/3/2015, τα τρία τμήματα της Α' τάξης του σχολείου μας επισκέφτηκαν το Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου, με αφορμή μια περιοδική έκθεσή του με θέμα τα ζώα. 

Τα παιδιά έδειξαν να απολαμβάνουν την περιήγηση και την ξενάγησή τους στο Μουσείο. Εντυπωσιάστηκαν από τα διαφορετικά υλικά δημιουργίας των έργων και, στο τέλος, εκφράστηκαν ζωγραφίζοντας.



13.7.15

Τα πρωτάκια διαβάζουν


Αυτή η βαλίτσα... περιείχε, κατά πάσα πιθανότητα,... σπόρο φιλαναγνωσίας. Ανοίγοντάς τη... ο σπόρος έπεσε στην τάξη μου και η φιλαναγνωσία άνθισε. Μετά την επίσκεψη των βιβλίων σε ρόδες τα παιδιά μου εκδήλωσαν σύνδρομο... στέρησης. "Πότε θα ξανάρθει η βαλίτσα;;;;" ρωτούσαν με παράπονο. Πρότεινα να φέρουμε μια βαλίτσα στην τάξη και να τη γεμίσουμε με δικά μας βιβλία τα οποία θα μπορούσαμε να δανειζόμαστε. Ενθουσιάστηκαν! Αλλά επειδή η βαλίτσα "να φέρουμε μια βαλίτσα" πήγαινε πολύ μακριά... (και δεν ερχόταν στην τάξη όπως περίμενα) είπαμε να αφήσουμε τα βιβλία στο ράφι της κόκκινης βιβλιοθήκης (κι αυτή μαγική είναι! Δεν υπάρχουν πολλές κόκκινες βιβλιοθήκες!!!) και να τα δανειζόμαστε από 'κεί. Ενθουσιάστηκαν πιο συγκρατημένα αυτή τη φορά. 

Η αρχή έγινε στις 12 Μαρτίου. Βιβλία δικά μου και του σχολείου. Την επόμενη μέρα κατέφθασαν τα πρώτα δικά τους βιβλία τα οποία άφησαν για να τα δανειστούν και οι συμμαθητές τους. Έφτιαξα πρόχειρες καρτελίτσες δανεισμού και... ως τις 10 Ιουνίου είχαν περάσει από την τάξη μου 93 τίτλοι βιβλίων! Και τα 19 μου πρωτάκια δάνεισαν και δανείστηκαν βιβλία.  

Οι προτιμήσεις τους εδώ. Δυστυχώς έχω "χάσει" 4 καρτελίτσες. Μάλλον έμειναν μέσα στα βιβλία που επέστρεψα... Όπως και να 'χει, 93 τίτλοι βιβλίων + 23 της βαλίτσας + όσα πέρασαν χωρίς να καταγραφούν πουθενά... = μεγάλη χαρά της δασκάλας!!! 

Καλές βιβλιοδιαδρομές σε όλους μας! ;) 

28.5.15

Δίδυμα ταλέντα

"Παιδιά που παίζουν στην παραλία", Κάσατ Μαίρη



Μια φορά κι έναν καιρό γεννήθηκαν στην Ισπανία δυο κοριτσάκια δίδυμα. Η μαμά τους, που ήταν μοδίστρα, ήταν πολύ ευτυχισμένη που τα απέκτησε και τα αγαπούσε πάρα πολύ. Ήταν δυο αξιολάτρευτα παιδάκια. 

27.5.15

Ο ψαράς και η γοργόνα

Πάλι το Κουτί της Τέχνης έκανε το θαύμα του! Αυτή τη φορά "θαλασσινές" α. τοιχογραφίες Τα δελφίνια της Κνωσσού, β. Ο ψαράς από τη Θήρα και γ. ένας πίνακας ζωγραφικής του Νίκου Νικολάου "γοργόνα". Τεχνική γνωστή πια: "Πρόχειρο" word για τον καταιγισμό ιδεών και δεύτερο, "καθαρό" word για το παραμύθι μας. 

Ιδού: 

24.5.15

Άντε, και στο Λούβρο! :Ρ




Πρώτη μου απόπειρα δημιουργίας με το artsteps. Μια εικονική έκθεση ζωγραφικής με έργα... μικρών καλλιτεχνών. ;) 

Ζωγραφιές των παιδιών μου με αφορμή το βιβλίο "Ο Παλιάτσος και η Ανεμώνη" και εικόνες από το παραμύθι τους "Βοήθεια στη θάλασσα". Στην έκθεση φιλοξενούνται και δυο έργα του διπλανού τμήματος Α. Το ομαδικό έργο "βυθός" και το ατομικό έργο "βυθός". ;)

Δημιουργία σταυρόλεξων

Οι ΤΠΕ καλά κρατούν @ Α3. ;) Και το eurofykious project έχει... φυκιώσει πια και δε λέμε να το αποχωριστούμε ούτε τις τελευταίες μέρες! :) Ήρθε και... ρίζωσε, ωσάν την Ποσειδωνία. 

Ο Φύκιος, λοιπόν, μας είχε προ(σ)καλέσει να φτιάξουμε... πατατάκια. Σταυρόλεξα, δηλαδή, με το λογισμικό hotpotatoes, παλιά μου αγάπη. ;) Κι αφού λύσαμε ένα σταυρόλεξο που μας έστειλε στην τάξη, μοιραστήκαμε σε δυάδες και πήρε κάθε ομάδα 5 λέξεις σχετικές με το project για να δημιουργήσει μ' αυτές σταυρόλεξο. Απαραίτητη προϋπόθεση... να διατυπωθούν οι ορισμοί των λέξεων. Κι επειδή είμαστε πρωτάκια... ε... τους γράψαμε ομαδικά στην τάξη: 


Πατατάκια... ευρωπαϊκού προσανατολισμού!


23.5.15

Βοήθεια στη θάλασσα

Μια θαλασσινή ιστορία γραμμένη και εικονογραφημένη από μικρά χεράκια. Αφορμή για έμπνευση τέσσερις πίνακες διάσημων ζωγράφων με θέμα τη θάλασσα. 



Περισσότερα... εδώ.

15.5.15

Νέες ατάκες Πρωτακίων


Είναι μικροσκοπικά, απρόβλεπτα, απίθανα, ενίοτε... θανατηφόρα. Είναι Πρωτάκια και τα πάω με χίλια! Οι ατάκες φεύγουν σε χρόνο μηδέν προς όλες τις κατευθύνσεις! Αδύνατο να μείνεις στενοχωρημένος, κακόκεφος, αυστηροσοβαρός για πολύ. Πάντα ΠΑΝΤΑ βρίσκουν τον τρόπο. Συνειδητά ή όχι γίνονται αξιολάτρευτα. 

Νέα σοδειά, μόλις αυτής της εβδομάδας: 

  • Γράφω στον πίνακα κι ο μαρκαδόρος μου με εγκαταλείπει... Τελειώνει το ανταλλακτικό του μελανιού.

    "Κυρία, πρέπει να βάλεις αμπούλα."Χμμμ... ναι, εγώ κι ο γάτος μου! :Ρ 
  • -Ποιος μπορεί να μου μετρήσει δύο δύο από το 0 ως το 28;
    -Εγώ! Εγώ!
    -Πάμε!
    -2, 2, 2, 2, 2...
    Κάπου εκεί τα υπόλοιπα κοιτούν μια τον συμμαθητή τους και μια εμένα. Περιμένουν την αντίδρασή μου.
    Έχω απλά... ξεκαρδιστεί. Μαζί μου ακολουθεί όλη η τάξη.

  • Επεξεργαζόμαστε τέσσερα έργα τέχνης με θέμα τη θάλασσα από το "Κουτί της Τέχνης". Προσπαθούμε να γράψουμε ένα παραμύθι. Και τα πάμε εξαιρετικά καλά, η αλήθεια! Αρχικά καταγράφω τις ιδέες τους όπως τις εκφράζουν σ' ένα έγγραφο word. Συζητάμε, μου λένε πώς και τι θέλουν να κρατήσουν και τα μεταφέρουμε σε ένα δεύτερο έγγραφο word, καθαρά κι επίσημα πια! Ένας "αδύναμος" μαθητής έχει κυριολεκτικά κάνει θραύση! Έχει δώσει ιδέες, έχει εκφραστεί όπως ποτέ και έχει εισπράξει απίστευτα χειροκροτήματα. Όμως λίγο πριν την τελευταία παράγραφο, κόλλησαν σε μια διατύπωση. Προσπαθώ να βοηθήσω - παρακινήσω:

    -Δικό μας είναι το παραμύθι! Μπορούμε να βάλουμε ό,τι θέλουμε μέσα!
    -Όοοοοοοοο,τι;
    -Φυσικά! Τι έγινε; Σας τέλειωσε η νεραϊδόσκονη;
    -Του Μ. τέλειωσε, κυρία! Εμείς δεν είχαμε ποτέ.

    Κατά την αντιγραφή αυτούσιου κομματιού από το "πρόχειρο" λέω δυνατά τη διαδικασία:

    -Θα αντιγράψουμε το κομμάτι αυτό από 'δώ και θα το επικολλήσουμε στο κείμενό μας. Αντιγραφή...
    -Ορθογραφία.
    -...!!!!!
 Όμως είναι και τα άλλα, τα πιο σοβαρά, που σε κάνουν να χαμογελάς με εμπιστοσύνη. Όπως τέτοια κείμενά τους, σαν κι αυτό το σημερινό: 

Βοήθεια στη θάλασσα

Μια φορά κι έναν καιρό σε μια πόλη σκοτεινή από τα σύννεφα ζούσε ένας καπετάνιος που τον λέγανε Φύκιο. Ο καπετάνιος ήταν πολύ άγριος γιατί η θάλασσα ήταν βρώμικη. Τόσο βρώμικη που ο Φύκιος δεν μπορούσε να κινήσει το καράβι του! 

Όμως μια μέρα άνοιξαν τα σύννεφα και έγιναν όλα φωτεινά. Και τότε ο Φύκιος είδε ότι η θάλασσα δεν είχε καθαρίσει. Είδε σκουπίδια, σακούλες, μπουκάλια, ξύλα, ομπρέλες, φύλλα, καρέκλες και ένα σωρό άλλα πράματα.
Ο Φύκιος θύμωσε τόσο πολύ που έβαλε τους εργάτες του να καθαρίσουν τη θάλασσα. Όμως δεν ήταν αρκετοί κι έτσι φώναξε τους φίλους του από τα λημέρια του, από τα χωριά και τις πόλεις που είχε ταξιδέψει και από τα καράβια που είχε συναντήσει. 



-Πρέπει όλοι να έρθετε να καθαρίσουμε τη θάλασσα! Η μυρωδιά είναι αηδιαστική, υπάρχει πολλή βρωμιά. Αν συνεχίσει έτσι θα μυρίζει σαν ένας σκουπιδοτενεκές! Δεν θα μπορούμε να ταξιδέψουμε, να ψαρέψουμε, ούτε να κολυμπήσουμε. Τα θαλάσσια ζώα θα πεθάνουν, θα εξαφανιστούν τα φύκη και τα φυτά της θάλασσας και τότε η θάλασσα θα μείνει για πάντα βρώμικη και νεκρή. Το νερό θα εξαφανιστεί και όλα θα γίνουν έρημος, είπε ο Φύκιος στους φίλους του.
-Έχεις δίκιο, Φύκιε! Θα έρθουμε να βοηθήσουμε όλοι, είπαν οι φίλοι του.
Έτσι, καθάρισαν ομαδικά τη θάλασσα και ο Φύκιος ένιωθε ευτυχισμένος. Πετούσε απ’ τη χαρά του! Η θάλασσα έγινε χρυσάφι κι εκείνος ένιωθε πλούσιος. Τόσο πλούσιος που χάριζε το χρυσάφι που ακουγόταν να γελάει κάτω από το καράβι του σε όλους όσοι βοήθησαν να καθαριστεί η θάλασσα. 

Ο Φύκιος ήταν τόσο χαρούμενος που πίστευε πως ήταν όνειρο. Πήρε όλους τους εργάτες της θάλασσας και τους πήγε μακρινά ταξίδια με το καράβι του.

Α3 1ου Δ. Σχ. Γαζίου
15.5.15
(Παραμύθι από πίνακες ζωγράφων με θέμα τη θάλασσα)
Έργα:
1.      Στέρη Γεράσιμου, «Ομηρικό ακρογιάλι», ελαιογραφία σε μουσαμά κολλημένη σε ξύλο
3.      Νταλί Σαλβαντόρ, «Η αρμονία των σφαιρών», ελαιογραφία σε καμβά

29.3.15

Το 4ο Ε.Σ.Φ. κι εμείς




Από καιρό... φυκοδουλεύουμε και φυκοπροσπαθούμε και φυκομπερδευόμαστε, μα τελικά... τα φυκοκαταφέραμε!

Απ' την αρχή όμως τα πράγματα:

15.3.15

Γιορτή Μαθητικής Δημιουργίας

Η αίτηση για συμμετοχή στη Γιορτή Μαθητικής Δημιουργίας θα πάρει τόσο χρόνο, όσο για να φτιαχτεί αυτό εδώ το παζλ. Η καταγραφή της εισήγησης... θα πάρει λίγο περισσότερο. Το μοίρασμα και η ανταλλαγή ιδεών και δραστηριοτήτων θα... δώσει πολύ περισσότερη χαρά!

 Σας περιμένουμε!

6.3.15

Όχι στη βία

Παγκόσμια μέρα κατά της ενδοσχολικής βίας. Δε μου λένε και πολλά οι "παγκόσμιες μέρες". Δε μου λένε τίποτα, για να 'μαι ειλικρινής. Έτσι λοιπόν θα βάλω ετικέτα στην ανάρτηση "δράσεις φιλαναγνωσίας" γιατί πάλι με αφορμή ένα βιβλίο έγιναν όλα. Αυτή τη φορά, αφορμή για την αφίσα μας ήταν το βιβλίο της Μαρτίν Αγκάσι: "Τα χέρια δεν είναι για να δέρνουμε", εκδ. Μεταίχμιο. 




4.3.15

Κ@λωδιωμένα πρωτάκια!

Η κ@λωδίωση είναι για μένα... τίτλος τιμής! Σημαίνει ότι ακολουθείς τις εξελίξεις. Όσο μπορείς. Το β' επίπεδο επιμόρφωσης ΤΠΕ @...Α3 καλά κρατεί και προχωράει ευχάριστα και δημιουργικά. Καλή μας συνέχεια! 

Με αφορμή τον "άσπρο Κότσυφα και τον μαύρο Γλάρο" από το σάιτ του Μικρού Αναγνώστη δημιουργήσαμε σήμερα αυτά: 

Ένα πουλάκι με το tagxedo (η κ@λωδίωση όταν γίνεται βιαστικά... αντί για τον κώδικα πήρα μόνο το λινκ, αλλά... δεν πειράζει πολύ. :) ) 







Ενώ με αφορμή τον "Φεγγαροσκεπαστή"... ετούτα:





15.2.15

Δασκαλίτσα for Europe


"Είμαι 11 χρόνια δασκάλα και 2 μέρες... Teacher!" και κάπως έτσι συστήθηκα στα μέλη της μεγάλης οικογένειας των Teachers 4 Europe, χθες 14/2/2015, στα Χανιά, εγώ, το... νεούλι. Η εμπλοκή μου στο Πρόγραμμα ξαφνική και εντελώς... τυχαία. Από αυτά τα "τυχαία" που έρχονται να σε βρουν και να σε ακινητοποιούν. 

Το μήνυμα παρακίνησης από την κα Δρακάκη, Ambassador4Europe στο Ηράκλειο, καθηλωτικά γλυκό. Πάνω που γουρλώνεις και λες: "Όχι άλλο, έλεος!!! Θα πεθάνω φέτος!!!", διαβάζεις τόση τρυφερή, ένθερμη και γλυκιά παρακίνηση και... δε γίνεται... δέχεσαι και με χαμόγελο. :) 

Η αίτηση αγχωτική υπόθεση, καθώς η εμπλοκή δεν ήταν συνειδητή απόφαση, αλλά παρορμητική, της στιγμής. Όλα τα όμορφα όμως ξεκινούν έτσι, γεγονός που μ' έκανε να σκεφτώ: "Θα 'ναι για καλό". Φίλος, από τους πρόσφατους που μετράνε πολύ, βοηθός στην αίτηση -Με άγχωσες πολύ! Πατώντας το κουμπί "υποβολή" (τελικά... εσύ υπέβαλες την αίτησή μου, εγώ είχα ήδη παραιτηθεί από τον υπολογιστή χιχιχιχι) ένιωσα να αδειάζει όλη η ενέργειά μου. Στο σπίτι... απλά λιποθύμησα, αλλά ήταν κι αυτό ένα τεστ αντοχών για τη δική μας συνεργασία. Το 'χουμε! :)- Φίλη καλή ως συνοδοιπόρος στο άγνωστο ταξίδι στο ευρωπαϊκό ιδεώδες, υποστηρικτές - καθοδηγητές με χαμόγελα πλατιά και... πάμε να δούμε. 

Το πρόγραμμά μου φέτος φορτωμένο όσο ποτέ. Αρχίζω να βγάζω μηνύματα "μπαταρία σχεδόν άδεια". Μάλλον επείγει να μπω στην πρίζα. Ή ίσως να επιβάλεται... να βγω απ' αυτήν. Προς το παρόν... απλά αγνοώ κάθε τέτοιο μήνυμα και κρατώ μερικά άλλα μηνύματα από το σύμπαν: 

Πρώτη επαφή μου με την ομάδα, προχθές Παρασκευή 13/2/2015. Ο φιλόξενος χώρος του 2ου Δημοτικού Σχολείου Αλικαρνασσού μ' έκανε να νιώσω όμορφα απ' το πρώτο δευτερόλεπτο. Η είσοδός μου σκάει πάνω σε χαμόγελα και ευχές από καρδιάς: "Καλώς ήρθες!". Καλώς σας βρήκα και... βόλτα στην αίθουσα. Κάτι ψάρια εκεί απέναντι σε  ταμπλό... "Τα φύκη μου!", σκέφτομαι τη συμμετοχή στο συμπόσιο φυκολογίας -μη γελάς, εσύ φταις και γι' αυτό!!!- και το παραμύθι που "παίζει" στο μυαλό μου μέρες τώρα αρχίζει να σχηματοποιείται. Χαμόγελο. Το μυαλό μου στην επιμόρφωση β' επιπέδου που δε μου επιτρέπει τη συμμετοχή σε όλες τις διεργασίες των Teachers με φρενάρει και πάλι συναισθηματικά. 

Προσπαθώ να χαλαρώσω στην ομάδα. Η εμψυχώτρια μας παρακινεί να σηκωθούμε και από ένα πλήθος εικόνων να διαλέξουμε μία και πίσω της, σ' ένα χαρτάκι, να γράψουμε τις προσδοκίες μας από το Πρόγραμμα. Σηκώνομαι κουμπωμένη. Εικόνες φτιαγμένες με tagxedo!!! Χαμογελώ πλατιά. Σκύβοντας, παίρνω μια εικόνα που έχει αφήσει ήδη κάποια άλλη teacher. 





"Μου κάνεις πλάκα, έτσι;" σκέφτομαι και χαμογελώ σκανταλιάρικα. Δεν μπορεί! Είναι το δεύτερο πράμα που έφτιαξα μ' αυτό το λογισμικό!!! Και για του λόγου το αληθές, ορίστε! Συνεχίζουμε τη διαδικασία. "Επιλέξτε ένα χαρτάκι της αρεσκείας σας" η οδηγία. "Του ροζ... πάντα!" σκέφτομαι και τραβάω ένα χαρτάκι. 



"Τώρα, με βάση το χρώμα που διαλέξατε, δημιουργήστε ομάδες". Εξαιρετικά! Πώς δεν το σκέφτηκα; :) "Κάθε ομάδα θα πάρει μια κάρτα με το χρώμα που της αντιστοιχεί. Στο παράθυρο είναι ένα έργο...". 


"ΠΛΑΚΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙΣ, ΚΑΛΕ;;;;;;;" Το έργο που με απασχόλησε τον Νοέμβρη, για την παρουσίαση του Πολυτεχνείου στα παιδιά!!! Και είναι, ΠΑΛΙ, περιστέρι! -σαν τα περιστέρια στο μπαλκόνι σου! χαχαχαχαχα 

Η μέρα κλείνει δύσκολα, με ένα τρακάρισμα -ευτυχώς όχι τίποτα σπουδαίο, ένα ξεκούμπωμα του προφυλακτήρα... πάλι- που με βάζει σε σκέψεις για τις αντοχές μου. "Μπαταρία εξαντλείται..."...

Επόμενη μέρα, Χανιά. Περισσότερα μέλη της μεγάλης οικογένειας από όλη την Κρήτη! Όμορφο το μοίρασμα ιδεών. Όμορφη η ανταλλαγή απόψεων και πρακτικών. Θεμέλια για συνεργασίες... Η πρώτη εισήγηση πυκνή, κουραστική για μένα, αλλά πάντα πάνω στα όρια έρχεται η έμπνευση. Το παραμύθι μου έχει πια σκελετό!!!!! Ο Φύκιος Μικροφύκης* μου είναι ένα ταλαιπωρημένο φύκος της Ευρώπης!!!!!!! ΤΕΛΕΙΑ!!!!!!! 

Πρακτικές από νηπιαγωγό 4 Europe... εξαιρετικές. Ιδέες που με κάνουν να νιώθω πιο σίγουρη ότι... "το 'χουμε!" και θα το κάνουμε. Όσο η παρουσίαση προχωρά, τα παραμύθια εμπλέκονται με τα web quests και το βλέμμα μου ζωηρεύει. Τελικά αυτό θέλω να κάνω! Να εμπλέξω τα φύκη -Μα τι δουλειά έχω εγώ σε... φυκοσυνέδριο;;;; "Έλα για την πλάκα σου, αν δεν έχεις κάτι καλύτερο να κάνεις." και... να πού καταντήσαμε!!!- με την ιδέα της αλληλεγγύης σε ευρωπαϊκό επίπεδο και μάλιστα με όσο καλύτερη χρήση ΤΠΕ μπορώ! -Χα! Τι λες; Θα τα καταφέρουμε; Φτάνει η μούρλα μου για όλο αυτό;;;

Και, κλείνοντας, να επιδείξω τη συνέπεια που με διακατέχει! Ιδού:

Εξώφυλλο τετραδίου Ελευθερίας 4Ε

:)
Τελικά η σοφία έχει γεύση... παγωτού και μορφή θάλασσας. :) 


Υ.Γ. Χαρά, χάρηκα πολύ που δεν είμαστε πια μόνο δυο username και δυο avatar! Αυτό το χαμόγελο εμπνέει εμπιστοσύνη και ασφάλεια! Χάρηκα πολύ που σε συνάντησα και ελπίζω να τα ξαναπούμε πιο χαλαρά. ;) 
σμακ
η e-κόρη του Γιάννη 


* Μετονομάστηκε αργότερα σε Φύκιο Ποσειδώνιο. Σε άλλη γωνιά οι εξηγήσεις...

3.2.15

Οι κηπουροί της Α'

"Τρέχω και δε φτάνω!" θα 'πρεπε να βάλω για τίτλο, αλλά είπα να γράψω κάτι πιο "κοντά" στο θέμα. :) Ανορθόδοξος τρόπος να παρουσιάσει κανείς το Πρόγραμμα Περιβαλλοντικής που τρέχει, δεδομένου όμως πως είμαι ένας ανάποδος άνθρωπος, θα αρχίσω από... τη μέση!

Άντε, καλά, θ' αρχίσω απ' την αρχή, αλλά θα το πάω... με fast forward :)

Οκτώβρης 2014 
Τα "βιβλία σε ρόδες" έρχονται και στην πόλη μας. Ο Υπεύθυνος Δραστηριοτήτων επιμένει να πάρω μια θεματική βαλίτσα για τους κήπους.
-Δεν τη θέλω! 
-Θα την πάρεις! 
ήταν ο διάλογος στο πλαίσιο της δημοκρατίας. :) Αστειεύομαι. Προφανώς όμως χρειάστηκε να επιχειρηματολογήσει για να πειστώ. Και... πείστηκα, όχι από τα επιχειρήματα, αλλά από το γεγονός ότι εγώ βαλίτσα ήθελα και όλες οι άλλες είχαν ήδη γίνει ανάρπαστες! 

Η βαλίτσα πηγαινοερχόταν για μέρες χωρίς να κατεβαίνει καν από το αμάξι μου. Ώσπου κατέβηκε και... καταχωνιάστηκε στο γραφείο των δασκάλων. Κάποια μέρα, μια μαθήτριά μου μου 'κανε δώρο ένα κυκλάμινο. Κι εγώ το θεώρησα μήνυμα από το σύμπαν. Έτσι, έφερα τη βαλίτσα στην τάξη και το ταξίδι ξεκίνησε.




Νοέμβρης 2014
Η βαλίτσα αποτελεί μια εξαιρετική αφορμή να ξεκινήσουμε να μιλάμε για φυτά. Για την ακρίβεια... απλά απολαμβάνουμε τις βιβλιοδιαδρομές με τα παιδιά. Παράλληλα... κάτι κουκούτσια έρχονται για φύτεμα, κάτι σπόροι συλλέγονται, κάτι γλαστράκια και μπουκαλάκια κουβαλιούνται, ενώ με αφορμή τον "Τζακ και τη φασολιά" φυτεύονται οι πρώτες μας φασολιές, με την αγωνία καθημερινά διατυπωμένη: "Τίνος η φασολιά θα 'ναι μαγική και θα μας πάει στον θησαυρό;"... 



Φανταστείτε τη χαρά όλων μας όταν, επιστρέφοντας από Σαββατοκύριακο, αντικρίσαμε αυτό το θέαμα: 


Παράλληλα, οι δράσεις φιλαναγνωσίας συνεχίζονται και νιώθουμε πως η ομάδα αρχίζει να δένει. :)

Με αφορμή "Την ομορφότερη πορτοκαλιά του κάμπου" συζητήσαμε το ταξίδι της δικιάς μου αποξηραμένης φιστικιάς, ενώ λίγο αργότερα δημιουργήσαμε και το πρώτο μας ομαδικό παραμύθι, το οποίο μάλιστα εικονογραφήσαμε και μετατρέψαμε σε e-book. 



Δεκέμβρης 2014
Κάποιες από τις φασολιές μας δεν έχουν αναπτυχθεί, κάποιες άλλες υποχώρησαν, ενώ άλλα κυπελάκια έμειναν εντελώς... άδεια. Δε φύτρωσε τίποτα. Τα παιδιά παρατηρούν τα φυτά τους καθημερινά, ακόμα και από διάλειμμα σε διάλειμμα, έχουν αναλάβει να τα ποτίζουν, ενώ ένας κάκτος έχει προστεθεί στην παρέα μας. Οι απορίες για το τι έφταιξε και δεν φύτρωσε τίποτα σε κάποια κυπελάκια προσπαθούν να απαντηθούν με συζήτηση, ενώ γίνονται οι σχετικές υποθέσεις. Λίγη απογοήτευση είναι εμφανής, αλλά... τα Χριστούγεννα πλησιάζουν και όλα θα ξεχαστούν. 

Κάμποσες μέρες πριν τις διακοπές, ένας μαθητής μού χαρίζει ένα κλωναράκι βασιλικού. Σκόπιμα το τοποθετώ σε ένα ποτηράκι με νερό και το "ξεχνώ" στην τάξη. Μετά από μερικές μέρες "θυμάμαι" το δώρο μου και... τι περίεργο... "Κυρία!!! Έχει βγάλει ρίζες!!!!!!!". Αποφασίζουμε να τον φυτέψουμε. (κι εκεί έκανα την "εξυπνάδα" να τον πάρω σπίτι για τις γιορτές και να τον επιστρέψω για να τον φυτέψουμε σε γλάστρα, αλλά εκείνος... πέθανε ήσυχα στο κυπελάκι του. Έπρεπε να 'χε ήδη φυτευτεί, ΠΡΙΝ τις γιορτές. -Να θυμηθώ να ζητήσω άλλο κλωναράκι βασιλικού για να επαναλάβω τη διαδικασία).

Γενάρης 2015
Επιστρέφουμε από τις διακοπές και... πετάμε τις ξερές φασολιές. Όλα τα κυπελάκια είναι κίτρινα και... "κανένα δε μας πήγε στον γίγαντα, τελικά!", ενώ μία εξ αυτών έχει κάνει φιλότιμες προσπάθειες είναι η αλήθεια!
Λίγο πριν πετάξω και το τελευταίο κυπελάκι, συνειδητοποιώ ότι μέσα ζει και βασιλεύει μια... ντοματιά! Ανακοινώνω στα παιδιά πως: "Υπάρχει ένα υγιές φυτό εδώ! Δεν τον φροντίζουμε να δούμε τι θα γίνει;" κι εκείνα, όλο ενθουσιασμό, δέχονται.
Τώρα πια έχουμε να φροντίζουμε έναν κάκτο, ένα κυκλάμινο και... μια ντοματιά! 

Φλεβάρης 2015
Από την προηγούμενη βδομάδα έχουμε παρατηρήσει πως η ντοματιά έχει μεγαλώσει αρκετά για το μικρό κυπελάκι της και πως το κυκλάμινο έχει αρχίσει να σπρώχνει τις ριζούλες του έξω από τις τρυπούλες της γλάστρας που το φιλοξενεί. Κάτι μεγαλύτερες γλάστρες καταφτάνουν από τα παιδιά και χθες, 2/2/2015... βοηθάμε τους φίλους μας να μετακομίσουν σε μεγαλύτερα και πιο ευρύχωρα σπίτια! :) 











Εντάξει, μπορεί η πορεία του Προγράμματος να μην είναι η προδιαγεγραμμένη, μπορεί να μην "τρέχει" όπως θα 'θελα ή όπως θα 'πρεπε, αλλά κάτι γίνεται. Και θα εξακολουθήσει να γίνεται. Αλλά με τους δικούς μας (ημίτρελους) ρυθμούς, γιατί στην πορεία έχουν εμφανιστεί και κάτι... φύκη και κάτι... Νέες Τεχνολογίες και κάτι... teachers4europe και τα ενδιαφέροντά μας ξεφεύγουν και από τα στενά όρια της γης... :Ρ 

*Οι φωτογραφίες όλες από την Εβελίνα! Ως το τέλος της χρονιάς θα 'χει γίνει εξαιρετική φωτογράφος! 

Ενημέρωση! 

Συνεχίσαμε σήμερα τις... μετακομίσεις των φυτών μας. Ο κάκτος μας είχε αρχίσει να νιώθει άβολα στο σπιτάκι του και τον πήγαμε σε μεγαλύτερο.

"Εβελίνα, μόλις δεις αίματα στα χέρια της κυρίας, σταμάτα να φωτογραφίζεις..." :)

"Κυρία, δεν τσιμπιέσαι;"



Μετά είπαμε να φυτέψουμε και τους σπόρους πετούνιας και δυόσμου. Τα παιδιά (και η δασκάλα...) εντυπωσιάστηκαν από το μέγεθος των σπόρων (ούτε που είχα ξαναδεί). Εμείς πάντως διαβάσαμε τις οδηγίες, τις ακολουθήσαμε πιστά και τώρα... θα περιμένουμε σαράντα (40) μέρες. Καλά σαράντα δηλαδή...



Ωραίο δάχτυλο, Εβελινάκι!!!! :Ρ



Και στο τέλος, αφού είχε μείνει χρόνος, είπαμε να παίξουμε. Έδωσα την πρώτη λέξη χωρίς οδηγίες. "Χθες... ξεκίνα" είπα σε μια μαθήτριά μου και της έκλεισα το μάτι. Έγραψα στον πίνακα ό,τι μου είπε. Υπογράμμισα την τελευταία λέξη και την ξανάγραψα, με κεφαλαίο, μετά την τελεία. Δε χρειάστηκε τίποτα περισσότερο. (Ενθουσιάστηκαν και κάποιοι μεγαλύτεροι φιλοξενούμενοι εκείνη την ώρα...).


Να μην ξεχάσω: 
1. Τα Προγράμματα μπορεί να τα σχεδιάζουμε και να τα ξανασχεδιάζουμε, αλλά τα παιδιά μάς πάνε ή όχι εκεί που θέλουν. Ένα Πρόγραμμα μπορεί να εμπνεύσει παιδιά και να φωτίσει ματάκια. Κι αυτό θέλω!
2. Να μην ξανακλέψω έτοιμο Πρόγραμμα. Μόνο αν το παιδέψω από τη σύλληψη ως την υλοποίηση μπορώ να το αγαπήσω και να παρακινήσω παιδιά να απογειωθούν.