RSS

24.3.10

Τα καλαθάκια μας

Ένα τετράγωνο χαρτί διπλωμένο σε τρία, όχι απαραίτητα ίσα μέρη.

Γυρνάμε "ρεβέρ" προς τα έξω, ώστε τα δύο "φύλλα" που δημιουργούνται να εφάπτονται.

Σηκώνουμε τα ρεβέρ και διπλώνουμε τις τέσσερις γωνίτσες προς τα μέσα.

Έχοντας διπλώσει τις 4 γωνίες το χαρτί μας δείχνει έτσι.

Βάζουμε τους αντίχειρες μέσα στο καλαθάκι και σπρώχνουμε τις άκρες του ρεβέρ προς τα πίσω. Οι διπλωμένες γωνίτσες θα σας οδηγήσουν ώστε να δημιουργήσετε το πλαϊνό του καλαθιού. Τσακίζουμε προσεχτικά και από τις δύο πλαϊνές πλευρές.

Έτοιμο σχεδόν!

Μια λωρίδα οντουλέ χαρτιού για το χεράκι και... έτοιμο!

Τα παιδιά ζωγράφισαν κι έκοψαν κουνελάκια και κοτοπουλάκια για τα πλαϊνά των καλαθιών...


...κι εγώ τα γέμισα με αυτό το ειδικό χορταράκι και έβαλα μέσα σοκολατάκια και καραμέλες. Ελπίζω να τους αρέσει!

19.3.10

Λιώνω


Λιώνω, η δασκάλα, λιώνωωωωω!!! :):):)


Μια μικρή μού ζητάει να της κάνω μια χάρη: να "τους έρθω" σε όλες τις τάξεις...

Και μετά απορώ αν καταλαβαίνουν ότι τ' αγαπάω, με τόσες αγριογκαρίδες που βάζω για να κρατιέται μια κάποια τάξη...

17.3.10

Δώσαμε, δώσαμε!


Βαθμούς εννοώ. Για την ακρίβεια, εμείς, οι μικροί, δεν πήραμε βαθμούς. Ενημερώσαμε όμως τους... μεγάλους για τα κατορθώματα και την πορεία μας, γενικότερα. Απογοητευτική η προσέλευση. Ξεκινήσαμε με οχτώ (8) από τους δεκαεπτά (17). Στην πορεία αυξήθηκαν οι... θαμώνες του... καφενείου, γιατί περί καφενείου πρόκειται όταν όποιος θέλει, μπαίνει όποτε θέλει, διακόπτει για να πει το δικό του, επισημαίνει ότι βιάζεται να φύγει, απαντά στο κινητό, δίνει στο μωρό το γάλα του κλπ. Εν τέλει, παρουσιάστηκαν οι 16 από τους 17. Μοναδική απούσα (γενούς θηλυκού η παρουσία όπως και η απουσία, πάντα) εκείνη που θα 'πρεπε να 'ναι παρούσα από την πρώτη στιγμή. Αλλά πού!

Πήγε καλά η συνάντηση. Μιλούσα, βέβαια, δυο ώρες ασταμάτητα, αλλά μου φαίνεται πάντα φεύγουν πιο ήρεμες -οι παρουσίες- και πιο καθησυχασμένες. Εξέφρασαν και το ενδιαφέρον τους για το αν θα 'μαι εγώ εκεί του χρόνου με τα παιδιά τους. "Αν δεν είστε, θα στενοχωρηθούμε". Κάποιες όμως δε θα στενοχωρηθούν, απαντώ και γελάω. Η μία θυμώνει και θεωρεί ασήμαντο γεγονός, ανάξιο να γίνει θέμα το ότι μου στέλνει το παιδί με γραμμένες προτάσεις αταίριαστες με την ηλικία του.
-Μα, μου ήρθε πρόταση με τη λέξη "κλειδί": "Το κλειδί του Παραδείσου το έχει μόνο ο Θεός";;; ΈΛΕΟΣ!!!
-Ε, αυτό μου 'ρθε, αυτό είπα! η με θράσος ειπωμένη απάντηση.
-Ακούστε να σας πω: Εδώ δεν είμαστε για να αξιολογούμε την πνευματική καλλιέργεια και τη λογοτεχνική σας δυνότητα! Εδώ είμαστε για να μάθουν τα παιδιά σας να χρησιμοποιούν τις λέξεις και να φτιάχνουν προτάσεις! Και το τι είναι σημαντικό και τι όχι, θα το πούμε εμείς εδώ! Αν αποφασίσετε να μιλήσετε ελαφρά τη καρδία απαξιώνοντας το σχολείο και τις διαδικασίες του, να είστε έτοιμοι να δεχτείτε και τ' αποτελέσματα. Αν δε θέλετε να βοηθήσετε τα παιδιά σας, αφήστε να τα διαπαιδαγωγήσει η τηλεόραση, με ατάκες του στιλ: "Η δασκάλα παίρνει ληγμένα" και "το 'διάβαζα' είναι χρόνος... χαμένος"!

Κουνούσαν το κεφάλι συγκαταβατικά.

Μερικές φορές με θυμώνει η συμπεριφορά τους. Χρειάζεται διαρκώς να τονίζουμε ότι είμαστε εκεί, υπεύθυνοι και καταρτισμένοι, με όρεξη να προσφέρουμε όσα περισσότερα μπορούμε για τα παιδιά τους. Το μόνο που ζητάμε είναι η συνεργασία τους για το καλό των παιδιών τους!

Ουφφφφφφφφφφφ! Δύσκολη δουλειά διάλεξα...

4.3.10

Ο κ. Ευρωπαίος και τα παιδιά μου

Αυτή την εβδομάδα κάναμε τα σχετικά κείμενα με το Ταχυδρομείο. Η ηρωίδα του βιβλίου μας μαθαίνει ότι ο θείος της της έστειλε ένα δέμα και πρέπει να πάει να το παραλάβει. Στο δέμα ο θείος έχει βάλει κι ένα γράμμα, γιατί, τώρα πια, η ηρωίδα ξέρει να γράφει και να διαβάζει, οπότε... μπορούν να αλληλογραφούν. Η κυρία ρώτησε αν και σε ποιον θα 'θελαν να στείλουν κάποιο γράμμα. Ο Σέρτζιο είπε πως του έλειπε η γιαγιά του, η οποία ζει στη Ρουμανία. Κι έτσι... αποφασίσαμε να γράψουμε όλοι μαζί ένα γράμμα στη γιαγιά. Και φυσικά, η κυρία ξαναείπε για τα ταχυδρομεία, για τα γράμματα, για τους φακέλους και τα γραμματόσημα, για αποστολείς και παραλήπτες. Τα είχε ξαναπεί την ημέρα των Ταχυδρομείων και τότε με το γράμμα προς τον Αϊ-Βασίλη, αλλά τώρα τα 'λεγε και... επίσημα.

Και τι καλύτερο από το εποπτικό υλικό στην τάξη;! Η κυρία πετάχτηκε ως το ταχυδρομείο να παραλάβει ένα μεγάλο φάκελο με πολλά γραμματόσημα. Φυσικά δεν κρατήθηκε, το άνοιξε αμέσως, αλλά μόλις χτύπησε το κουδούνι για μάθημα, αφήσαμε ό,τι κάναμε και ασχοληθήκαμε με το εποπτικό υλικό μας.

-Μας έστειλαν γράμμα;
-Μας έστειλαν γράμμααααααααααααααααααα!!!
-Για εμάς είναι; Ποιος το έστειλε; ήταν οι πρώτες ερωτήσεις.

Ο κύριος Ευρωπαίος, που καθόταν αναπαυτικά μέσα στο φάκελο, αφού ξετσαλάκωσε το μπλε κουστούμι και ίσιωσε το κίτρινο μαντίλι στην τσέπη του, είπε... Καλημέρα στα πρωτάκια μου! Ήρθε να τους πει για τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τρόπο απλό και κατανοητό, παραμυθένιο! Ειλικρινά τα κέρδισε με την πρώτη ματιά! Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν με την πρωτότυπη εικονογράφηση! Ξετρελάθηκαν με τους υπέροχους σελιδοδείχτες! Εντυπωσιάστηκαν από ένα βιβλίο ξεχωριστής μορφής και αισθητικής.


Βλέποντας τον κύριο Ευρωπαίο, ένα αγοράκι μου αναφώνησε: "Είναι ταχυδρόμοοοος!!!" κι η κυρία γέλασε επισημαίνοντας: "Μέσα έπεσες!" Μόνο που... Ταχυδρόμος είναι ο δημιουργός του κυρίου Ευρωπαίου!
Ένα κοριτσάκι παρατήρησε: "Κυρία, ωραίος είναι!", βλέποντας τη φωτογραφία του συγγραφέα κι η κυρία... ψόφησε στο γέλιο λέγοντας: "Το 'χω υπόψη μου!" :)

Ύστεραν ήρθαν και οι φοβερές ιδέες:
-Κυρία, να του γράψουμε κι εμείς ένα γράμμα!!! (είχαμε μόοοοολις μάθει πώς να το κάνουμε!)
-Ναι! Και να του στείλουμε και ζωγραφιές!!!!
-Τις καλύτερές μας!!! (όσο γι' αυτό... είμαι βέβαιη!)

Η κυρία είπε με τεράστιο χαμόγελο και πολλή υπερηφάνεια: "Εντάξει, όπως θέλετε, αλλά ΑΦΟΥ διαβάσουμε το βιβλίο, εντάξει;" και τα παιδιά έδειξαν να συμφωνούν και να θαυμάζουν τους σελιδοδείχτες στους τοίχους.

Σήμερα τα παιδιά ενθουσιάστηκαν στη θέα του χάρτη της Ευρώπης που έφερα στην τάξη. Οι ερωτήσεις έπεσαν βροχή και αμέσως ζήτησαν να τους διαβάσω τον "κύριο Ευρωπαίο" που τους έδειξα χθες!

-Το παραμύθι πότε θα μας το διαβάσεις;
-Να μην κάνουμε Μελέτη, να διαβάσουμε αυτό!
-Θα μας βάλεις και το χάρτη κάπου να τον έχουμε έτοιμο για αύριο;

Χαμογελώ ευχαριστημένη. Μωρά μου!!! Να μεγαλώσετε θέλετε και βιάζεστε πολύ.

Όμως το βιβλίο "ο κύριος Ευρωπαίος και η παρέα του" δεν αναφέρεται μόνο σε μικρούς αλλά και σε μεγάλους αναγνώστες. Θα ήμουν, ειλικρινά, ευτυχής αν είχα στα χέρια μου αυτό το βιβλίο από πέρσι, όταν δίδασκα στην ΣΤ' για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αλλά και πρόπερσι, που δίδασκα στην Ε' για το ίδιο θέμα, είμαι σίγουρη πως αυτό το βιβλίο θα μου 'λυνε τα χέρια! Αναζητήστε το και θα δείτε και οι ίδιοι ότι πρόκειται για μια πολύ όμορφη δουλειά!

Στο συγγραφέα του, Νίκο Νυφούδη, να ευχηθώ τα καλύτερα για το έργο του! Πολλά συγχαρητήρια για τη δουλειά του και πολλές πολλές εκδόσεις ακόμα! :)

1.3.10

Καλή Άνοιξη!

Αισίως φτάσαμε στο Μάρτη! Καλή Άνοιξη!
Δέσαμε μαρτάκια στα μικροσκοπικά χεράκια και ζωγραφίσαμε λουλούδια, πεταλούδες και πασχαλίτσες. Και κάπου ανάμεσα στη Γλώσσα και τα Μαθηματικά, κάπου μεταξύ πίνακα και φωτοτυπίας, ένα Α με τόνο κι ένα χαμόγελο μετά κλεισίματος του ματιού -αντί για αυτοκόλλητο- ανταμοίφθηκαν με μια αγκαλιά μεγάλη, από μικρά χεράκια που τέντωσαν για να ξεπεράσουν το εμπόδιο της έδρας.
"Κυρία, μου 'ρχεται να σε φιλήσω, μ' αυτά τα μαγουλάκια!" (χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα!)
Και οι αγκαλιές συνεχίστηκαν, έτσι, για να γκρεμίσουν κάθε εμπόδιο και να εκμηδενίσουν κάθε απόσταση.

Μωρά μου, καλό μήνα! :)