Βαθμούς εννοώ. Για την ακρίβεια, εμείς, οι μικροί, δεν πήραμε βαθμούς. Ενημερώσαμε όμως τους... μεγάλους για τα κατορθώματα και την πορεία μας, γενικότερα. Απογοητευτική η προσέλευση. Ξεκινήσαμε με οχτώ (8) από τους δεκαεπτά (17). Στην πορεία αυξήθηκαν οι... θαμώνες του... καφενείου, γιατί περί καφενείου πρόκειται όταν όποιος θέλει, μπαίνει όποτε θέλει, διακόπτει για να πει το δικό του, επισημαίνει ότι βιάζεται να φύγει, απαντά στο κινητό, δίνει στο μωρό το γάλα του κλπ. Εν τέλει, παρουσιάστηκαν οι 16 από τους 17. Μοναδική απούσα (γενούς θηλυκού η παρουσία όπως και η απουσία, πάντα) εκείνη που θα 'πρεπε να 'ναι παρούσα από την πρώτη στιγμή. Αλλά πού!
Πήγε καλά η συνάντηση. Μιλούσα, βέβαια, δυο ώρες ασταμάτητα, αλλά μου φαίνεται πάντα φεύγουν πιο ήρεμες -οι παρουσίες- και πιο καθησυχασμένες. Εξέφρασαν και το ενδιαφέρον τους για το αν θα 'μαι εγώ εκεί του χρόνου με τα παιδιά τους. "Αν δεν είστε, θα στενοχωρηθούμε". Κάποιες όμως δε θα στενοχωρηθούν, απαντώ και γελάω. Η μία θυμώνει και θεωρεί ασήμαντο γεγονός, ανάξιο να γίνει θέμα το ότι μου στέλνει το παιδί με γραμμένες προτάσεις αταίριαστες με την ηλικία του.
-Μα, μου ήρθε πρόταση με τη λέξη "κλειδί": "Το κλειδί του Παραδείσου το έχει μόνο ο Θεός";;; ΈΛΕΟΣ!!!
-Ε, αυτό μου 'ρθε, αυτό είπα! η με θράσος ειπωμένη απάντηση.
-Ακούστε να σας πω: Εδώ δεν είμαστε για να αξιολογούμε την πνευματική καλλιέργεια και τη λογοτεχνική σας δυνότητα! Εδώ είμαστε για να μάθουν τα παιδιά σας να χρησιμοποιούν τις λέξεις και να φτιάχνουν προτάσεις! Και το τι είναι σημαντικό και τι όχι, θα το πούμε εμείς εδώ! Αν αποφασίσετε να μιλήσετε ελαφρά τη καρδία απαξιώνοντας το σχολείο και τις διαδικασίες του, να είστε έτοιμοι να δεχτείτε και τ' αποτελέσματα. Αν δε θέλετε να βοηθήσετε τα παιδιά σας, αφήστε να τα διαπαιδαγωγήσει η τηλεόραση, με ατάκες του στιλ: "Η δασκάλα παίρνει ληγμένα" και "το 'διάβαζα' είναι χρόνος... χαμένος"!
Κουνούσαν το κεφάλι συγκαταβατικά.
Μερικές φορές με θυμώνει η συμπεριφορά τους. Χρειάζεται διαρκώς να τονίζουμε ότι είμαστε εκεί, υπεύθυνοι και καταρτισμένοι, με όρεξη να προσφέρουμε όσα περισσότερα μπορούμε για τα παιδιά τους. Το μόνο που ζητάμε είναι η συνεργασία τους για το καλό των παιδιών τους!
Ουφφφφφφφφφφφ! Δύσκολη δουλειά διάλεξα...
Πήγε καλά η συνάντηση. Μιλούσα, βέβαια, δυο ώρες ασταμάτητα, αλλά μου φαίνεται πάντα φεύγουν πιο ήρεμες -οι παρουσίες- και πιο καθησυχασμένες. Εξέφρασαν και το ενδιαφέρον τους για το αν θα 'μαι εγώ εκεί του χρόνου με τα παιδιά τους. "Αν δεν είστε, θα στενοχωρηθούμε". Κάποιες όμως δε θα στενοχωρηθούν, απαντώ και γελάω. Η μία θυμώνει και θεωρεί ασήμαντο γεγονός, ανάξιο να γίνει θέμα το ότι μου στέλνει το παιδί με γραμμένες προτάσεις αταίριαστες με την ηλικία του.
-Μα, μου ήρθε πρόταση με τη λέξη "κλειδί": "Το κλειδί του Παραδείσου το έχει μόνο ο Θεός";;; ΈΛΕΟΣ!!!
-Ε, αυτό μου 'ρθε, αυτό είπα! η με θράσος ειπωμένη απάντηση.
-Ακούστε να σας πω: Εδώ δεν είμαστε για να αξιολογούμε την πνευματική καλλιέργεια και τη λογοτεχνική σας δυνότητα! Εδώ είμαστε για να μάθουν τα παιδιά σας να χρησιμοποιούν τις λέξεις και να φτιάχνουν προτάσεις! Και το τι είναι σημαντικό και τι όχι, θα το πούμε εμείς εδώ! Αν αποφασίσετε να μιλήσετε ελαφρά τη καρδία απαξιώνοντας το σχολείο και τις διαδικασίες του, να είστε έτοιμοι να δεχτείτε και τ' αποτελέσματα. Αν δε θέλετε να βοηθήσετε τα παιδιά σας, αφήστε να τα διαπαιδαγωγήσει η τηλεόραση, με ατάκες του στιλ: "Η δασκάλα παίρνει ληγμένα" και "το 'διάβαζα' είναι χρόνος... χαμένος"!
Κουνούσαν το κεφάλι συγκαταβατικά.
Μερικές φορές με θυμώνει η συμπεριφορά τους. Χρειάζεται διαρκώς να τονίζουμε ότι είμαστε εκεί, υπεύθυνοι και καταρτισμένοι, με όρεξη να προσφέρουμε όσα περισσότερα μπορούμε για τα παιδιά τους. Το μόνο που ζητάμε είναι η συνεργασία τους για το καλό των παιδιών τους!
Ουφφφφφφφφφφφ! Δύσκολη δουλειά διάλεξα...
3 χεράκια ψηλά:
Δύσκολη;;;Ντροπή!!!Που όλο καθεστε, δουλευεις 3 ωρες καθεσαι 6 μηνες!!!
ΟυΦ σταματαω τη γκρινια γιατι ειναι πρωι!!!Φοβαρη προταση η μαμα!!!Ξερεις τι ειχα κανει μια φορα που ενα παιδι παντα τα εγραφε ολα η μαμα του;;;Μερικες φορες και με γραμματα μαμας και αυτο ελεγε οχιιιιι εγωωωωωωωωωωωω και αφου η κυρια του ελεγε ελα πας την αληθεια δε θα φωναξω σου απαντουσε "Ναι η μαμα, αργουσα και θυμωσε και τα εκανε αυτη.."
Ε γραφω και εγω ενα τεραστιο "Μπράβο κ.τάδε.Τα πηγες περιφημα.Της εβαλα και 3 αυτοκολλητα"
Δεν ειπε ποτε τιποτα, απο οσο ξερω ουτε πισω μου, σε μικρη πολη μενω και το παιδι αψογο.
Και εμεις δωσαμε βαθμους.Ολα καλα με μενα.Κανενα παραπονο ακομα και αυτοι που οι βαθμοι κατεβηκαν. Μου ειπαν και μπραβο για τα τρουφακια, τον κηπο κτλ μου τονισαν ποσο ωραια περνανε παιδια, ποσο τυχεροι ειναι με δασκαλες παιδιιων τους (και Α και Β δημοτικου ηταν τελειααα η δασκαλα τους)
Φιλακια πολλαααα!!!
χεχεχε άψογη!!! Έξω από τα δόντια να τα λες εκεί που πρέπει! Το θετικό είναι ότι υπάρχει ανταπόκριση από τις άλλες μαμάδες και αυτό πρέπει να σε χαροποιεί. Και μόνο που είπαν ότι θα στεναχωρηθούν αν δε σε έχουν του χρόνου είναι πολύ θετικό! Αλλά και το σχόλιό σου καταπληκτικό!
Κατάλαβες τώρα γιατί θυμώνουν οι γονείς όταν βάζεις κακούς βαθμούς στα καμάρια τους;
Αφού οι ίδιοι τα γράφου, άρα αυτοί και βαθμολογούνται!
και πώς να τ' αντέξει ένας "μεγάλος" να πατώσει στα μαθήματα της Α' Δημοτικού;
Δημοσίευση σχολίου