Με το δεξί!

Πέρασαν κιόλας οχτώ χρόνια από τότε που μπήκα στο ΠΤΔΕ Ιωαννίνων! Πέρασαν κιόλας τέσσερα χρόνια από τη μέρα που αποφοίτησα απ' αυτό και μπήκα πρώτη φορά στην τάξη για να διδάξω. Έκανα το "αγροτικό" μου σε Γιάννενα, Κέρκυρα και Κρήτη. Κι ύστερα από τέσσερα χρόνια προϋπηρεσίας, να 'μαι, επιτέλους, διορισμένη δασκαλίτσα στο νομό μου! Διορισμένη και μόλις τοποθετημένη στην πόλη μου.

Πέρασε και η πρώτη εβδομάδα Επιμορφωτικών Σεμιναρίων. Ενδιαφέροντα θέματα, αξιόλογοι επιμορφωτές που προσπαθούν να μας μεταδόσουν τον ενθουσιασμό τους -αν και σ' αυτόν δεν υστερούμε- αλλά και τις εμπειρίες τους, προκειμένου να σταθούμε περισσότερο αποτελεσματικοί στο έργο μας.

Την πιο πρωτότυπη ατάκα της πρώτης αυτής εβδομάδας ΠΕΚ την άκουσα σήμερα το μεσημέρι: "Καλωσήλθατε στο τρελοκομείο της εκπαίδευσης!". Χαμογέλασα. Θυμήθηκα διάφορες σκηνές καθημερινής τρέλας που βίωσα τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια δουλεύοντας ως αναπληρώτρια και ήρθε η ιδέα: Αυτές τις στιγμές προβληματισμού, αγωνίας, θυμού, αγανάκτησης, αλλά και γέλιου, χαράς, ικανοποίησης, δημιουργικότητας θα 'θελα να μοιραστώ μαζί σας μέσ' απ' αυτό το μπλογκ.

Το ημερολόγιο ενός webzobbie αρχίζει με αφορμή την τοποθέτηση μιας μόνιμης εκπαιδευτικού, που πριν λίγες μέρες ορκίστηκε να υπηρετεί εντίμως και ευσυνειδήτως τα καθήκοντά της, και σκοπό θα έχει την αποφόρτιση της γράφουσας ή και την προβολή κάποιων σχολικών δραστηριοτήτων των "παιδιών της", πάντα κάτω από το πρίσμα του χιούμορ και της χαλαρής διάθεσης.

Καλή μας αρχή!