Πρώτη φορά μαζευτήκαμε στο σχολείο. Δηλαδή πρώτη φορά για μένα και για άλλους δυο τρεις συναδέρφους. Άνθρωποι διαφόρων ηλικιών, με διάφορες εκφράσεις στα πρόσωπά τους. Μοιράσαμε τις τάξεις. Δηλαδή οι παλιότεροι είχαν ήδη διαλέξει τις τάξεις τους, από τον Ιούνιο κιόλας. Φυσικά δε λείπουν ποτέ κι εκείνοι που αλλάζουν γνώμη ή... γνώμες, την τελευταία στιγμή. Στη διάθεση των τριών νεαρών κοριτσιών δύο Τετάρτες και μία Έκτη. Η "παλιότερη" από τα "νεούλια" είμαι εγώ. Εντούτοις, διάλεξα τελευταία, ή καλύτερα... πήρα ό,τι δεν ήθελαν οι άλλοι. Τη μια Έκτη που περίσσευε. Οι πληροφορίες λένε για πολύ ζωηρό τμήμα και η συμβουλή ήταν να επιβληθεί όποιος την αναλάβει από την πρώτη μέρα. Η υπόσχεση: Θα βοηθάμε κι εμείς. Η απορία: Με ποιο τρόπο; Και η διαβεβαίωση: Τη δουλειά μου την ξέρω και θέλω να την κάνω καλά. Γι' αυτό ζήτησα να πάρω μια σειρά Βιβλία Μαθητή, καθώς επίσης και τα Βιβλία του Δασκάλου. Η παρατήρηση: Πολύ αγχώδης φαίνεσαι και αν δεν προσαρμοστείς στο σχολείο μας, θα σε αποβάλλουμε. Η αντίδραση:-Καλημέρα, αφεντικό! (= ο πρώτος μου διευθυντής στο Δημόσιο, ο κυρ Ηλίας μου, από την Κέρκυρα)
-Πού είσαι, ωρή κοπέλα;
-Εδώ που μ' αφήσατε, αφεντικό! Τι κάνετε;
-Είμαι εδώ με τον παπα-Βασίλη και την Παρασκευή, την κολόνα του σχολείου!
-Πολλούς χαιρετισμούς, αφεντικό!!! Τι τάξη θα πάρει η... κολόνα;
-Την Πρώτη!
-Οο! Μπράβο! Εμένα μ' έριξαν στο άλλο άκρο, στην Έκτη! Δεν πειράζει, αφεντικό, θα μου περάσει...
-Φυσικά και δεν πειράζει! Τι φοβάσαι; Δεν κωλώνεις εσύ, τώρα πια!
-Ευχαριστώ πολύ, αφεντικούλι! ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ήθελα ν' ακούσω! Πολλά φιλιά και θα τα ξαναπούμε...
Θέλω τον κυρ Ηλία μου και τα Κερκυράκια μου!...
9 χεράκια ψηλά:
Εσύ Μαριλάκι μου αφού δάμασες ολόκληρο "Ακτινίδιο" σε μια εκτούλα θα κωλώσεις;
Το ξέρουμε ότι δεν μασάς με τις δυσκολίες της δουλειάς σου, αλλά με τέτοια καράμπαζα συναδέλφους που πρέπει να συνεργαστείς ενδεχομένως να έχεις κάποιο προβληματάκι!
Φιλάκια...
Καλά λέει ο Ασκαρντουλινος.
Θυμάμαι τα παιδάκια πέρυσι πόσο όμορφα πέρασαν.
Σου έχω εμπιστοσύνη!
Καλή χρονιά,
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Αυτό που μπορώ να πω είναι....πως είσαι δασκάλα που δεν τρέχεις πίσω απο το γραφειοκρατικό της εκπ/σης κι αυτό γιατί απλά δείχνεις αγάπη...αυτή είναι η μαγική λέξη που χρωματίζει ανεξίτηλα τον-την δάσκαλο-α...χωρίς αυτήν χτίζουμε στην άμμο...κι εσύ αν λείπει η αγάπη την εφευρίσκεις και γίνεσαι αναμορφώτρια απελευθερώνοντας τα παιδιά απο το στεγνό γράμμα του σχολείου....συνέχισε....δεν σε φοβάμαι
Μαριλίτσα, εμείς ας κοιτάξουμε να είμαστε εντάξει με τον εαυτό μας και τη συνείδησή μας, γιατί αν χάσουμε και τον αυτοσεβασμό μας... χαθήκαμε!
Φιλάκια...
Δεν πιστεύω να σε πειράζει που πήρες την έκτη! Η καλύτερη τάξη! Τα παιδάκια ετοιμάζονται να εγκαταλείψουν το Δημοτικό και να αρχίσουν την εφηβεία πλέον. Θα τα πας καλά, είμαι σίγουρος.
Γλυκέ μου, δε "μασάμε", ούτε και θα κάνουμε εκπτώσεις στη δουλειά μας, απλά κάποιες φορές απογοητευόμαστε. Ευτυχώς μόνο για λίγο! ;)
Γλαρένια, δεν ξέρω αν πέρασαν καλά τα παιδιά πέρσι. Επίσης το πέρσι με το φέτος δεν έχουν καμία, μα καμία, σχέση.
Δημήτρη, να 'σαι καλά. Σ' ευχαριστώ.
Γιώργο, διαβάζω και ξαναδιαβάζω το κείμενο... Ακόμα κι αν αυτό φαίνεται, δεν εννοούσα τίποτα τέτοιο. Μια χαρά τάξη είναι η ΣΤ'. Τα παιδιά, σε κάθε ηλικία, έχουν τη δική τους χάρη! Υπάρχουν ένα σωρό λόγοι να στενοχωρηθείς, προσωρινά, πέρα από τα παιδιά!
καληνυχτοφιλιά
Η διαδικασία αυτή στη μοιρασιά τάξεων είναι, πια, καθεστώς.
Απλά θα μπορούσες να πάρεις μια Δ΄ αλλά νομίζω έκανες την καλύτερη επιλογή. Είσαι κοντά τους ηλικιακά, ωραία, αξιαγάπητη και πατριώτισσά τους. Αν βάλεις και λίγο Ροντάρι, δε βλέπω γιατί να μην τα πάτε θαυμάσια εσύ και τα εκτάκια.
Ευχές, λοιπόν, για μια χαρούμενη και δημιουργική σχολική χρονιά!
ΥΓ. Πιστεύω πως η συχνή ενασχόλησή σου με ...φρούτα, δε θα βλάψει την απόδοσή σου. Άλλωστε, όπως λένε και οι ειδικοί, τα φρούτα κάνουν καλό, γενικώς...
mortal, την Τετάρτη την έχω ξαναδουλέψει, γι' αυτό ήθελα την Έκτη. Να δουλέψω τώρα που δεν έχω άλλες υποχρεώσεις. Είδα κι ότι οι άλλες κοπέλες φοβούνταν να την αναλάβουν κι έτσι... Δε με ενόχλησε καθόλου αυτό. Ούτε και "ψάρωσα" από την πληροφορία για πολύ ζωηρό τμήμα. Για να 'ναι χειρότερο από το περσινό μου, το θεωρώ λίγο δύσκολο.
Με ενόχλησε το απαξιωτικό σχόλιο που δέχτηκα, όταν ζήτησα τα ΒΔ! Δε φταίω εγώ αν κανείς άλλος δεν τα ζήτησε! Στο κάτω κάτω είναι υποχρεωμένοι να τα δώσουν στο συνάδερφο δάσκαλο! Ή μήπως δεν είναι; Πολύ κακή εντύπωση μου 'κανε και η βιασύνη τους να φύγουν γιατί "είχαν και δουλειές", καθώς και η έντονη διαμαρτυρία τους στη δήλωση: "Από Δευτέρα το ωράριό μας κανονικά!".
Είμαι μικρή και αφελής ή απλά δεν έχω προλάβει να γίνω Δημόσιος Υπάλληλος; Τι να λένε άλλοι υπάλληλοι, δηλαδή, που όλη μέρα κυνηγούν το φόρο και βάζουν σφραγίδες και υπογραφές σε έγγραφα με ατέλειωτους αριθμούς;
Πίκρααααααααα!
Καλά έκανες και ζήτησες τα βιβλία , αλλά δεν ξέρω αν θα σε βοηθήσουν... Τα βιβλία αυτά είναι γραμμένα για κάποιες ιδανικές καταστασεις ,τις οποίες σπανίως συναντάμε στην σχολική πραγματικότητα. Καλή διαθεση και ορεξη να υπάρχουν και πολλά μπορούν να γίνουν!
Ωστε βιαζονταν να φύγουν επειδή "είχαν και δουλειές";;;; Αλήθεια και το σχολείο (που τους πληρώνει) τι είναι ; Το χόμπι τους;;;
Δημοσίευση σχολίου