Πρώτη μέρα

Αγχωμένη από τα χθες. Αδύνατο να κοιμηθώ νωρίς. Αλλά και όταν τελικά αποκοιμήθηκα, όλο κάτι περίεργα όνειρα με βασάνιζαν. Θαρρώ πως έδινα πάλι εξετάσεις... Ξημέρωσε, χτύπησε και το ξυπνητήρι κι ύστερα και το άλλο... Σηκώθηκα. Τσαγάκι, ντύσιμο, ελαφρύ μακιγιάζ, ανά χείρας τις πάμπολλες τσάντες με τα διάφορα και αναχώρηση.

Κίνηση στο δρόμο, νευρική οδήγηση, ώσπου έτριξαν οι λαμαρίνες με τη βιαστική μαμά που έφερνε το καμάρι της σχολείο. Μικρό το κακό, ευτυχώς. Το πρώτο κουδούνι και όλοι να ψιθυρίζουμε "Καλή αρχή" καθώς μπαίνουμε μπροστά στα τμήματά μας. Τα δικά μας... διαφόρων ηλικιών πρωτάκια και των δύο φύλων, με ένα κοινό χαρακτηριστικό: την αγωνία. Η διαβεβαίωση ότι "τα αφήνετε σε καλά χέρια" μάλλον δεν τους καθησύχασε. Αρκετές μαμάδες στην τάξη μου που δεν έλεγαν να αποχωρήσουν για να μας αφήσουν μόνους να κάνουμε τη δουλειά μας... Με πολλά χαμόγελα και διαβεβαιώσεις ότι τα παιδιά τους θα 'ναι μια χαρά, δε θα πάθουν τίποτα απολύτως, τα... μεγάλα πρωτάκια αποχώρησαν. Μόνη με τα μικρά...

Ο καιρός μάς έκανε τη χάρη και βγήκαμε έξω. Σε κύκλο, με μια φούξια μπάλα, να προσπαθούμε να μάθουμε τα ονόματά μας. Δεκα...οχτώ πρωτάκια, βόλτα στην αυλή για αναγνώριση του χώρου. Και μετά μέσα, για να πάρουμε τα νέα μας βιβλία! "Θα μας γεμίσεις τις τσάντες;" εύλογη απορία. "Ποιος θα την κουβαλήσει;" άλλη μια εύλογη απορία. Πέρασε η ώρα, καιρός για διάλειμμα! "Μα, μόνο τόση ώρα;" απογοήτευση στο βλέμμα. "Τώρα θα φάμε;" μη αναμενόμενη ερώτηση. "Χμ... μερικά πράγματα δεν είναι αυτονόητα" η διαπίστωση. Μερικά ακόμα βαριά βιβλία κι έπειτα... ζωγραφική. Την οικογένειά μας, για πρώτη μέρα.

Η ώρα κοντεύει 11:30. Τώρα και ώρα οι πρώτες μαμάδες καταφτάνουν. Ανησυχία στην τάξη από τα μικρά πρωτάκια. Νεύρα από τη... "μεγάλη" της Πρώτης. Μάλλον θα φταίει που το πρωί, πριν το καλημέρα, με είχε ρωτήσει μια μάνα: "Έχεις ξανακάνει Πρώτη;"... Μικρότητες. "Ναι." απάντησα κοφτά. Έφυγε πιο ήσυχη άραγε; Τον εκνευρισμό των πρώτων λεπτών ήρθε να διασκεδάσει ένας... νεαρός μου με όχι πολύ καλά τα ελληνικά, αλλά ένα τεράστιο χαμόγελο και δυο λαμπερά μάτια. Η μαμά ήθελε να τον απαθανατίσει στην πρώτη του τάξη, την πρώτη του μέρα στο σχολείο, να χαρίζει λουλούδια στην πρώτη του δασκάλα.

Λίγο πριν τον αποχαιρετισμό η ερώτηση: "Ποιος πέρασε καλά σήμερα;" "ΕΓΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!" η ομόφωνη απάντηση 17 πρωτακίων. "Ποιος θέλει να ξανάρθει αύριο;" "ΕΓΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!" ακόμα πιο δυνατή η ομόφωνη απάντηση.

Ε, λοιπόν, μωρά μου, κι εγώ πέρασα καλά σήμερα και πολύ θέλω να ξανάρθω κι αύριο! Καλώς σας βρήκα!