Πολλές φορές μέσα στη βδομάδα ένιωσα σαν να οδηγώ... φορτηγό! Δύσκολη και... επικίνδυνη δουλειά. Παρόλα αυτά... η εβδομάδα έφτασε αισίως στο τέλος της, χωρίς ατυχήματα. Αρκετό άγχος και πάμπολλα... κοψοχολιάσματα, αλλά χωρίς "υλικές ζημιές".
Τα παιδιά φαίνονται πρόθυμα, για την ώρα. Από τα δεκαεφτά μόνο ένα - δυο ίσως να παρουσιάζουν κάποιο πρόβλημα. Άλλα τρία είναι υπερβολικά αργά και χρειάζεται να είμαι από πάνω τους. Τα υπόλοιπα δεν παρουσιάζουν, μέχρι στιγμής, κανένα ιδιαίτερο πρόβλημα., αν εξαιρέσουμε αυτό το έρμο το "δεξιά - αριστερά"!!! Τραγικά δύσκολη υπόθεση ακόμα και για μερικούς μεγάλους. Πόσο μάλλον για εμάς που είμαστε μικρά! Χρειάζεται υπομονή από όλους μας. Κάποια τελειώνουν τις γραμμούλες τους πολύ γρήγορα και μετά ξεκινά το... μαρτύριο: "Κυρίααααααααα! Έλα να το δεις!!!!" και ταυτόχρονα: "Κυρίαααααα! Τέλειωσααααααα". Ενώ το τρίτο δε διστάζει να 'ρθει και να με τραβολογήσει λέγοντας: "Δε θα μου βάλεις Μπράβο;"... Αχχχ! πρέπει να γίνομαι δεκαεφτά κομμάτια την ίδια στιγμή για να τα προλαβαίνω, αλλά αυτό, φαντάζομαι κι ελπίζω, να καταφέρουμε να το ρυθμίσουμε όλοι μαζί με τον καιρό.
Έγινε και η πρώτη γνωριμία με τους γονείς. Άλλοι αγχωμένοι, άλλοι αδιάφοροι, άλλοι διστακτικοί, τρεις δεν ήρθαν καθόλου... Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος! Δυσάρεστη παρατήρηση: το καθημερινό σημείωμα που στέλνω σπίτι, μόνο τέσσερις (4) από τους δεκαεφτά (17) το διαβάζουν! Πώς θα δουλέψω χωρίς την ενεργή συμμετοχή και συνεργασία τους; Δύο, μετά από μία ολόκληρη βδομάδα, παραπονέθηκαν ότι δε βρήκαν ΑΚΟΜΑ το τετράδιο πρώτης γραφής που τους ζήτησα! Μία είχε το θράσος να μου προτείνει να πάω να το πάρω εγώ και να μου το πληρώσει μετά. Τι να πω; Μερικούς τους λυπάμαι...
Από αύριο ξεκινάμε το κανονικό μας ωράριο και θα 'χουμε περισσότερο χρόνο μαζί. Ελπίζω να μην κουραστούν και να μη δυσανασχετήσουν. Οι ασκήσεις προγραφής και προσανατολισμού στο χώρο θα συνεχιστούν κι αυτή τη βδομάδα. Θα κάνουμε και μια εισαγωγή στη Μελέτη, μιλώντας για την τάξη μας και για τους κανόνες ομαλής συνύπαρξης.
Παναγία βόηθα...
*Η μολυβοθήκη φορτηγό είναι ιδέα της Βίκυς και οδηγίες για να φτιάξετε κι εσείς τη... δική σας, μπορείτε να βρείτε στο μπλογκ της, Kate loves Greg!
Τα παιδιά φαίνονται πρόθυμα, για την ώρα. Από τα δεκαεφτά μόνο ένα - δυο ίσως να παρουσιάζουν κάποιο πρόβλημα. Άλλα τρία είναι υπερβολικά αργά και χρειάζεται να είμαι από πάνω τους. Τα υπόλοιπα δεν παρουσιάζουν, μέχρι στιγμής, κανένα ιδιαίτερο πρόβλημα., αν εξαιρέσουμε αυτό το έρμο το "δεξιά - αριστερά"!!! Τραγικά δύσκολη υπόθεση ακόμα και για μερικούς μεγάλους. Πόσο μάλλον για εμάς που είμαστε μικρά! Χρειάζεται υπομονή από όλους μας. Κάποια τελειώνουν τις γραμμούλες τους πολύ γρήγορα και μετά ξεκινά το... μαρτύριο: "Κυρίααααααααα! Έλα να το δεις!!!!" και ταυτόχρονα: "Κυρίαααααα! Τέλειωσααααααα". Ενώ το τρίτο δε διστάζει να 'ρθει και να με τραβολογήσει λέγοντας: "Δε θα μου βάλεις Μπράβο;"... Αχχχ! πρέπει να γίνομαι δεκαεφτά κομμάτια την ίδια στιγμή για να τα προλαβαίνω, αλλά αυτό, φαντάζομαι κι ελπίζω, να καταφέρουμε να το ρυθμίσουμε όλοι μαζί με τον καιρό.
Έγινε και η πρώτη γνωριμία με τους γονείς. Άλλοι αγχωμένοι, άλλοι αδιάφοροι, άλλοι διστακτικοί, τρεις δεν ήρθαν καθόλου... Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος! Δυσάρεστη παρατήρηση: το καθημερινό σημείωμα που στέλνω σπίτι, μόνο τέσσερις (4) από τους δεκαεφτά (17) το διαβάζουν! Πώς θα δουλέψω χωρίς την ενεργή συμμετοχή και συνεργασία τους; Δύο, μετά από μία ολόκληρη βδομάδα, παραπονέθηκαν ότι δε βρήκαν ΑΚΟΜΑ το τετράδιο πρώτης γραφής που τους ζήτησα! Μία είχε το θράσος να μου προτείνει να πάω να το πάρω εγώ και να μου το πληρώσει μετά. Τι να πω; Μερικούς τους λυπάμαι...
Από αύριο ξεκινάμε το κανονικό μας ωράριο και θα 'χουμε περισσότερο χρόνο μαζί. Ελπίζω να μην κουραστούν και να μη δυσανασχετήσουν. Οι ασκήσεις προγραφής και προσανατολισμού στο χώρο θα συνεχιστούν κι αυτή τη βδομάδα. Θα κάνουμε και μια εισαγωγή στη Μελέτη, μιλώντας για την τάξη μας και για τους κανόνες ομαλής συνύπαρξης.
Παναγία βόηθα...
*Η μολυβοθήκη φορτηγό είναι ιδέα της Βίκυς και οδηγίες για να φτιάξετε κι εσείς τη... δική σας, μπορείτε να βρείτε στο μπλογκ της, Kate loves Greg!
15 χεράκια ψηλά:
Εσείς οιδάσκαλοι πρέπει να έχετε πολύ υπομονή όχι μόνο με τα παιδιά αλλά και με εμάς τους γονείς
Δυστηχώς δεν όλοι συνεργάσιμοι
Τέλειο το φορτήγο !!
Καλή χρονια !!
Βίκυ, να 'σαι καλά και πάντα δημιουργική! :)
Η αλήθεια είναι πως πιο πολύ με προβληματίζει το τι θα συναντήσω από την πλευρά των γονιών, παρά από το υλικό που θα 'χω στην τάξη... :(
Καλή χρονιά στο Κατερινοπρωτάκι σου! ;)
Καλή η μολυβοθήκη, αλλά αν είναι να την περνάμε κάθε χρόνο από ΚΤΕΟ δεν λέει...
Άντε παιδί μου με το καλό στην πρώτη τάξη και ψυχραιμία!
[ας το καλό συγκινήθηκα...]
Μαριλία μου η πρώτη μπορεί να σε ξεζουμίσει λίγο παραπάνω φέτος αλλά θα πάρεις και την πιο μεγάλη ικανοποίηση από ποτέ. Ο γονείς είναι απερίγραπτοι κάποιες φορές. Άκου εκεί να πάει η δασκάλα να πάρει το τετράδιο!..... Υπομονή με τους γονείς ού γαρ οίδασι τί ποιούσι..:-)
Φιλάκια πολλά πολλά!!!
Α και φυσικά...Η μολυβοθήκη σου πολύ σούπερ!!
Ασκαρδαμυκτί, αν μπει μέσα το τμήμα του Ολοήμερου, πολύ φοβάμαι πως δε θα αντέξει όχι δύο χρόνια, αλλά δύο μέρες...
Πατερούληηηηη, αγκαλίτσαααααααααααααα!!! Είναι τερατάαααααακιααααααααααα! Μπουάαααααα!
Άντρια, όχι απλό ξεζούμισμα... μιλάμε για τρελό στύψιμο! Για να δούμε...
Ουφ!
Αχ βρε Μαριλία!!!Καλεσα γονεις Δευτερα 7 το απογευμα!
Για να μην εχουν δουλεια, να ειναι μαγαζια κλειστα!!!
Συμπερασμα;
7.15 ειχαν ερθει 4. Ξεκινησα και μεχρι 8 παρα 20 ερχονταν γονεις...Αλλη 6 δηλαδη!!!
Απο τους 25 οι 10!!!
Απογοητευτηκα, στεναχωρηθηκα...Και η μια τυπισσα που ηρθε 8 παρα μου λεει "Α και εγω που δεν ακουσα;"
Εχω καταντησει να μη σκεφτομαι "τι παιδια θα εχω" αλλα "τι γονεις θα εχω;"
Το Αστροπελεκι μενει πια Ιεραπετρα...Τι θα ελεγες να κανονιζαμε συναντηση καποια στιγμη;
Άννα, οι του σιναφιού το γνωρίζουμε πολύ καλά: Βάσανά μας! Άκρη με τα παιδιά μπορεί να βρούμε. Με τους γονείς τους όμως; Δύσκολο. Σχεδόν δύο βδομάδες λειτουργία. Λέω κάθε μέρα τα ίδια πράγματα, στέλνω κάθε μέρα πληκτρολογημένο και φωτοτυπημένο σημείωμα, με ρωτάνε κάθε μέρα κατά το σχόλασμα. Ε, ακόμα να συνεννοηθούμε!!! ΈΛΕΟΣ ΠΙΑ! Φέρανε υλικό που δε ζήτησα, κάνουν ό,τι τους κατέβει στο κεφάλι, δε διαβάζουν τα σημειώματα, ανάθεμα και ξέρουν ΓΙΑΤΙ τα στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο και ΓΙΑΤΙ είμαστε εμείς εκεί!!! Τα 'χω πάρει άγρια από χθες! Και δε μου φταίνε τα παιδιά. Τα παιδιά όπως τα μάθεις είναι! Αλλά ποιος θα νοιαστεί για δαύτα; Και, δυστυχώς, δεν έχω τον άπλετο χρόνο ώστε να φροντίσω τα πάντα! Σκέφτομαι να τους καλέσω Τετάρτη απόγευμα την επόμενη βδομάδα, πάλι. Αν δεν έρθουν, είναι άξιοι της μοίρας τους! Μπορώ να γίνω πολύ καλή δημόσιος υπάλληλος και να φέρνω σε πέρας το ωράριό μου και τίποτα περισσότερο. Σε ποιον θα άρεσε;
Υ.Γ. Έμαθα για το Αστροπελέκι και χάρηκα που του άρεσε η τοποθέτησή του. Φυσικά και θα χαιρόμουν να σας δω από κοντά, αλλά αυτό πρέπει να το ρυθμίσουμε μάλλον για κάποιο ΣΚ.
Φετος ζητησα 3 τετραδια...
1 ορθογραφιας, 1 εργασιων για ολα τα μαθηματα και1 προχειρο...
Ε πολλα παιδια εφεραν κοκκινο ορθογραφια, κιτρινο αντιγραφη, πρασινο μαθηματικα, μπλε προχειρο, ενα σπιραλ και ενα σκεφτομαι και γραφω!!!
Καλα εμεις τι κανουμε εκει;;;
Και παω να διορθωσω τετραδιο εργασιων και λεω σε παιδι πως ειναι αγραφο και μετα μου φερνει τα αλλα 3 τετραδια και μου λεει "μα να κυρια εγραψα..."
Αχχχ αχ και αχ!!!Φανταζομαι σε πρωτη...Το εχω ζησει!!!17 παιδια και ειχαν ερθει οι 7...
Και τι σου φταει το παιδακι!!!
Θα στο γραψωω γιατι θα σκασω!!!
Χθες σχολιαζα σε μια συναδελφο αυτο με συναντηση γονεων.
Πρωτη ατακα "Πολυ νωρις δεν ειναι;Καλυτερα να μπει Οκτωβρης.."
Ναι και μεχρι να μπει Οκτωβρης τι θα κανουμεε;;;
Παμε στο βασικο τωρα...
Της ειπα πως ηρθαν λιγοι γονεις και μου λεει
"Ειχε κατι χθες τηλεοραση;"
-Μπαρδόν (λεω απο μεσα μου)
Μηπως ειχε κανενα αγωνα κάτι...
Και λεω εγω στην πλακα
-Ναι ειχε debate
Και ακουω ρε Μαριλια το θεϊκο
"Πρεπει να τα κοιταμε αυτα Αννα"
Και ναι το ελεγε σοβαρα!!!
Καλα ειμαστε σοβαροι;;;
Αλλα να μου πεις τι θες και εσυ ρε Αννα...Να εχει "Μυστικα της Εδεμ" και να καλεις γονεις...
Λοιπον Μαριλια τσακίσου και παρε κανενα τηλεοπτικο περιοδικο να δεις ποτε θα κανεις συναντηση ε;;;
Γιατι εισαι παραλογη να εχει κατι η τηλεοραση και εσυ να θες γονεις...
Αχ βρε Μαριλια ....βλεπω και κατι τετοια με συναδελφους...Αν δεν αγαπουσα τα παιδια με εβλεπα με καμια αλλη θεση δημοσιου!!!
Άννα, θου! Κρατιέμαι μη γράψω πάλι τίποτα. Πάντως η συνάδερφος κάτι θα 'ξερε. Μπορεί να τα 'χει περάσει πριν από εμάς και να ξέρει. Φαντάζομαι ότι δεν είναι της άποψης πως "όταν έχει μπάλα δε βάζουμε συνάντηση γονέων για να δούμε μπάλα άνετα", αλλά πως "όταν έχει μπάλα, δε βάζουμε συνάντηση γονέων γιατί δε θα έρθουν και θα διαολιστούμε", γαμώ την καταδίκη μου!!!!
Καλή δύναμη για τη συνέχεια!
Ευτυχώς για τα παιδιά που δεν υπάρχουν μόνο δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά και λειτουργοί...
Καλημέρα Μαριλία!
Γεια σου, Κούκε μου! Πλέον δηλώνω με σιγουριά ότι "είναι εξοντωτικά τα πρωτάκια"!
Να ξέρεις, e-περνώ, διαβάζω, μα είναι τραγικά δύσκολο να σχολιάζω κάποιες στιγμές. Οι αντοχές μειώνονται... ;)
φιλιά
Μια γλυκιά καλησπέρα και καλή εβδομάδα με το καλό!
Πολύ όμορφη η μολυβιθήκη και ότι θα ρωτούσα πως γίνεται!Ευχαριστώ! :)
Πολυ γλυκιά η καταχώρηση σου παίδεμα μεν αλλά γλυκό τα μικρούλια... ;)
Καλο βραδάκι :)
Καλώς το Αστεράκι! :)
Η μολυβοθήκη ιδέα της Βίκυς. Έφτιάξα κι έναν... Ταχυδρόμο (;) από χάρτινο κουτί που περιείχε στικς καφέ, αλλά τον έχω στο σχολείο και δεν τον φωτογράφισα. Αύριο, αν προλάβω.
Όσο για τη... γλύκα, ένα έχω να δηλώσω: Πίκραααααααααα!!! Πολύ ζόρι η Πρώτη. :(
Δημοσίευση σχολίου