Αλλαγή ομάδων εργασίας

Είπαμε Αντίο στη θάλασσα, γνωρίσαμε και την Τιτίνα, την κότα. Αύριο θα ζητήσουμε να φάμε Πεπόνι. Μήπως τρέχουμε; Δε δείχνουν όμως να ζορίζονται πολύ... Μόνο στα μαθηματικά κολλάνε λιγάκι στον προσανατολισμό, πράγμα δύσκολο και για ενήλικες. Και λίγο στη σύγκριση μεγεθών, αλλά πού θα μας πάει; Θα το μάθουμε. Το πιο ζόρικο όμως απ' όλα είναι η ανάλυση αριθμού!!! Αυτά τα λουλούδια, βαρεθήκαμε να τα μοιράζουμε με διαφορετικούς τρόπους στα δύο βάζα! Τώρα που το καλοσκέφτομαι, στα μαθηματικά ζοριζόμαστε λιγάκι...

Ορθογραφία γράφουμε καθημερινά μια μικρή προτασούλα. Π.χ. Τιτίνα, έλα την Τρίτη. Σχεδόν όλα γράφουν καλά, φυσικά με δική μου βοήθεια, όπου χρειάζεται. Σημαντικό να βλέπουν την επιβράβευση του αυτοκόλλητου στο τέλος, ακόμα κι αν βοήθησα πολύ στη γραφή των συλλαβών.

Από αύριο θα λειτουργήσουμε με ομάδες διαφορετικών ταχυτήτων.
3 παιδιά θα αποτελέσουν ομάδα η οποία θα επιμείνει στην ανάγνωση και γραφή λέξεων, κυρίως δισύλλαβων και αρίθμηση και γραφή των ψηφίων ως το δέκα.
6 παιδιά δε φαίνεται να 'χουν κανένα ιδιαίτερο πρόβλημα.
8 παιδιά θέλουν περισσότερη βοήθεια, αλλά έχω την αίσθηση ότι επιδέχονται γρήγορα βελτίωση.
Αρχικά, χωριστή ομάδα θα αποτελέσουν τα 3 παιδιά που χρειάζονται πολύ αργότερους ρυθμούς, ενώ τα άλλα 14 θα μοιραστούν έτσι, ώστε τα πιο αδύναμα παιδιά να βοηθιούνται από τα άλλα. Αν ούτε κι αυτό δεν "τραβήξει", θα αλλάξουμε και πάλι ομάδες την άλλη βδομάδα. Τα 6 παιδιά που δεν έχουν πρόβλημα θα αποτελέσουν δική τους, ξεχωριστή ομάδα και τα άλλα 8 θα χωριστούν σε δύο ομάδες μεσαίας ταχύτητας. Τι άλλο να κάνω, η έρμη;

Ξεκινάμε αύριο κι ο Θεός βοηθός...

Άντε πάλι!!!

Από αύριο μπαίνουμε πια στα γραμματάκια. Έχουμε ήδη μάθει αρκετά γράμματα και κανονικά θα 'πρεπε να μπορούν να διαβάζουν αρκετές λέξεις, αλλά, δυστυχώς, δεν μπορούν όλα τα παιδιά, πράγμα που μου προκαλεί μεγάλο εκνευρισμό. Δεν ξέρω αν θα 'πρεπε να επιμείνω κι άλλο στην πρώτη ενότητα και να αναζητήσουμε ακόμα λίγο τον Άρη, τον οποίο δεν ανακάλυψαν όλα τα παιδάκια μου... Τα έχω πιέσει πάρα πολύ, η αλήθεια είναι... Τους βάζω αρκετή δουλειά να κάνουν και για το Σαββατοκύριακο που πέρασε τους έβαλα να γράψουν:

Εμένα με λένε... (το καθένα το όνομά του),
μαμά, πέτα ένα μήλο.
Λίνα, να ένα τόπι από πανί.

Είμαι πολύ σκύλα, ε; Εντάξει, θα χαλαρώσω από αύριο.

Είχα και τους γονείς την Παρασκευή, 12:30 το μεσημέρι, στο σχόλασμα. Ήρθαν 16 από τους 17!!! Αυτό θα πει συνεργασία! :) Ο μοναδικός που έλειπε έχει περισσότερο πρόβλημα από το παιδί του, αλλά αν δε θέλει αυτός μία, εγώ δε θέλω δέκα! Ναι, τελικά είμαι κακίστρω. Αλλά δε θα πεθάνω κιόλας επειδή δε θέλει να βοηθήσει το παιδί του! Οι υπόλοιποι φάνηκαν συνεργάσιμοι αν και αγχωμένοι. Παρατήρησαν, είπαν κάποιοι, βελτίωση στα παιδιά τους. Άλλοι δεν παρατήρησαν γιατί, πολύ απλά, τα παιδιά τους δεν παρουσίασαν βελτίωση. Αυτό το παπί... στο στομάχι μάς έχει κάτσει πια!

Έτσι είπα ν' αλλάξω στιλ και να τους κεντρίσω το ενδιαφέρον με... καρτουνογραμματάκια. Όμως θέλουν πολύ χρόνο για να γίνουν, τα άτιμα και το τραπέζι της κουζίνας μου μοιάζει, για πολλοστή φορά, εργοτάξιο! Ελπίζω σύντομα να ολοκληρώσω την αλφαβήτα, να καθαρίσω την κουζίνα μου και να στολίσω την τάξη μας. :):)

Η Βίκυ πάντως τα καταφέρνει σαφώς καλύτερα από εμένα στις κατασκευές. Αυτές τις μέρες μάλιστα διοργανώνει κι ένα διαγωνισμό με αφορμή τον ένα χρόνο λειτουργίας του μπλογκ της. Για ρίξτε ματιά εδώ. ;) Της εύχομαι πολλές και όμορφες δημιουργίες!

Καλή εβδομάδα!

Πού είναι τα Πρωτάκια;

-Γράψε, παιδί μου, "παπί"! "Πααααα πίιιιιιιιι"!
-Δε θυμάμαι...
-Γράψε αυτό που λέγαμε τόσες μέρες: Π
-...
-Γράψε Πα
-...
-Γράψε Πα! Πα! Πα! ΠΑ!!!! (γαμώ την καταδίκη μου, γράψτο το ρημάδι, γράψτο!!!)
-...πι
Μα, καλά, πάνω από τον πίνακα δεν είναι; Δεν το βλέπετε κι εσείς;;;

Δε διαβάζουν, τα σκασμένα, δε διαβάζουουουουουουουουουν!

-Τι γράφεις εκεί; (Έλα)
-Ε...
-(Γιούπι, θα το πει!)
-Εεεε... δε θυμάμαι!!!

Θα τα δείρω, δε θα μου γλιτώσουν!!!! Άτιμαααααααααααααααααααα!!!!