RSS

2.2.10

Βρογχίτιδα

Θα μπορούσα να κάνω την ίδια ανάρτηση με τότε, μιας και η κατάστασή μου είναι η ίδια, αλλά είπα να κάνω μια νέα, για να δω αν είμαι σε φόρμα φέτος.

Παρασκευή με ένταση μα και εφημερία
κρύο, αέρας δυνατός κι εγώ με... καπαρντίνα.

Η μάνα-blanco στην αυλή έξω από ώρα στέκει
να βγει απ' τ' αυτοκίνητο φαίνεται δεν αντέχει.

Βλέπει να περιφέρομαι να παίζω με παιδάκια
ώρα πολλή ακίνητη, θα παίζουν τα νευράκια.

Η ώρα του διαλείμματος τελείωσε και ήρθε
την ύλη για το γιόκα της μου ζήτησε και πήρε.

Φαίνεται οι κατάρες της πως πιάνουν μάνι μάνι
γιατί απ' την Παρασκευή είμαι σε μαύρο χάλι!

Μα έλα που περίμενα Αστροπελέκι κι Άννα
και να πειστώ δεν ήθελα πως θα 'μαι μαύρο δράμα.

"Αννούλα, μία αλλαγή: δε θα 'ρθω 'γώ στα Jumbo
έχω 'να 38 και ίντα να το κάμω;"

Μένω και περιμένω τις με το φαΐ ψημένο
και γύρω στις... πεντέμισι έφαγα το καημένο!

Βήχας και ρίγη, ψήνομαι! Δεν κόβουμε την πίτα.
Αφήνουμ' άλλους να γλεντούν, μένουμε μέσ' αλήθεια!

Το Σάββατο καλύτερα αισθάνθηκα λιγάκι
και είπα βόλτα όμορφα να βγω, σαν κοριτσάκι.

Πήρα τις άλλες δυο... ζουρλές να βγούμε ως τα πεύκα
μα πέρασαν ώρες εφτά, για επιστροφή; ΚΟΥΒΕΝΤΑ!

Ούτε το βράδυ έξοδος. Μέσα και πάλι μέσα!
Βήχας, συνάχι, πυρετός, τσαγάκι και κουβέρτα!

Την Κυριακή ξημέρωμα σηκώθηκε η Άννα
να ετοιμάσει σκέφτηκε μια σούπα στην... καζάνα!

Έφαγαν και οι δυο καλά, με όρεξη μεγάλη
μα εμένα μπλιάχ μου φαίνεται, πικρή είναι και πάλι!

Έφυγαν τα κορίτσια μας, γιατί βολτούλα... τζίφος
πάλι εγώ μέσα θα 'μενα απ' το πολύ το ψύχος!

Δευτέρα πια, πρωί πρωί, ντύνομαι και μισεύω
για το γιατρό τραβώ γοργά, βιτρίνες δε χαζεύω.

"Χμ... έχεις μια βρογχίτιδα και θέλεις αφωνία,
τσαγάκια, σούπες και ζεστά κι όχι... εφημερία!

Να μείνεις στο σπιτάκι σου για δυο μερούλες τώρα
κι ελπίζω να μην έρθεις μου χειρότερα από τώρα"

Έμεινα χθες και σήμερα μέσα στο σπίτι μόνη
παρέα Βήχας ο Τρανός κι ο Πυρετός ζυγώνει!

Αύριο θα 'χω επιστροφή στα θρανιάκια πάλι
κι ελπίζω τα μικρούλια μου να μη μου φέρουν ζάλη.

Μα πριν να κλείσω θε να πω "Κορίτσια, ευχαριστώ σας!"
για την παρέα την καλή και για το φέρσιμό σας.

Και μια "συγγνώμη" οφείλω σας για την πολλή κλεισούρα
μα υπόσχομαι, άλλη φορά, μη μας ξεφύγει ρούγα!

8 χεράκια ψηλά:

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Μακάρι να υπήρχε τρόπος να επιβληθεί σε όλες τις γυναίκες ισόβια υποχρεωτική αφωνία!

Αννα είπε...

Εμείς πάντως περάσαμε
πολύ πολύ ωραία
γιατί είσαι άνθρωπος γλυκός
με νάζι και με τρέλα

astropeleki είπε...

Πω πω πω ποιήτριά μου τι έγραψες και πάλι; Εγώ περίμενα κράξιμο και φωτό και... και... και ... αλλά δεν είπες τίποτις! :P

Εμείς περάσαμε πολύ καλά, ό,τι και να λες εσύ :)

marilia είπε...

Ασκαρδαμυκτί, αν δε θέλετε να μας ακούτε, να μη μας παίρνετε ούτε τηλέφωνο! Α, μα πια!

Άννα, αφού δε μ' άφηνες ν' αγιάσω!

Αστροπελέκι, θα πω! Αλλά μη βιάζεσαι! Να αναρρώσω πρώτα!

Αννα είπε...

Εγω;;;Εγω το αθωο κοριτσακι που με παρασυρατε;Εγω που το Σαββατο απο τις 12 το μεσημερι σας φωναζα να παμε σπιτι;;;Εγω;;;;

astropeleki είπε...

Δεν την γλυτώνουμε εν τέλει....


Αννούλα ας γελάσω φωναχτά! Μουα χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

Ανώνυμος είπε...

Μαρίλια έχεις ταλέντο, το ξέρεις;;; Εγω μια ομοιοκαταληξία της προκοπής δεν μπορώ να κάνω, μόνο κάτι γελοίες με άσεμνες λέξεις, που τις σκέφτομαι ώρες-ώρες και γελάω!!!Πολλά περαστικά και πάλι καλή επάνοδο στα καθήκοντα!!!

Andria είπε...

Μαριλία μου ελπίζω να είσαι ήδη πολύ πολύ καλύτερα!!!
περαστικούλια σου και σιδερένια!
Φιλάκια ιαματικά!