Πέρασε κι αυτή η χρονιά

Τελικά, ήμαστε μια τάξη πολύ πολύ εντάξει και το αποδείξαμε και χθες στη γιορτή μας! Χαμογελαστά παιδάκια δραματοποίησαν το γνωστό, πλέον, τραγούδι και κέρδισαν τις εντυπώσεις και το χειροκρότημα όλων των γονιών και των δασκάλων τους. Πανευτυχής η δασκάλα τους καμάρωνε σε μια μεριά.

Σήμερα συναντηθήκαμε για τον απολογισμό της χρονιάς και τον αποχαιρετισμό μας, δίνοντας ραντεβού για το Σεπτέμβρη. Τα μικρούλια ήρθαν με τους γονείς τους, πήραν το ενδεικτικό τους και το CDάκι με τα στιγμιότυπα από τη ζωή μας στην Α' τάξη και, πολλά απ' αυτά, έφεραν το δωράκι τους για την κυρία. Πάντα αισθάνομαι αμηχανία όταν τα παιδιά μού φέρνουν δώρα. Ξέρω όμως πως το κάνουν με την καρδιά τους. Είναι μεγάλο δώρο να παίρνεις 17 ζωγραφιές τη μέρα με την αφιέρωση: "Για τη δασκάλα μου" ή "Κυρία σ' αγαπώ πολύ". Στάθηκα ιδιαίτερα στις ζωγραφιές και τις κάρτες τους, στα λουλούδια τους και... σ' ένα ξεχωριστό δώρο μιας μικρής, ένα πολύ γλυκό βιβλίο με τίτλο: "Εγώ τα ξέρω όλα για τη δασκάλα μου", των εκδόσεων Μεταίχμιο.

Μερικά αποσπάσματα από το βιβλίο:

"Οι μεγάλοι λένε ότι η δασκάλα τα λέει όλα στους γονείς.
Εγώ όμως ξέρω ότι δεν είναι αλήθεια αυτό. Η δασκάλα κρατάει τα μυστικά της και βρίσκει τρόπους να τους καθησυχάζει."

Και να δείτε πόσο πιο ήσυχοι φεύγουν ακόμα και εκείνοι που έρχονται έτοιμοι για καβγά! Σήμερα, τελευταία μέρα, το απέδειξα άλλη μια φορά. Ο πατερούλης έφυγε... γειωμένος κανονικά. χιχιχι!

"Οι μεγάλοι λένε ότι η δασκάλα είναι φοβερή στον πολλαπλασιασμό.
Εγώ δεν το πιστεύω αυτό. Όταν βγαίνουμε όλοι μαζί από την τάξη, η δασκάλα δε σταματάει να μας μετράει και να μας ξαναμετράει".

Κι αυτό πέρα για πέρα αληθινό! Πόση αγωνία μπορεί να υπάρξει μέχρι να φτάσω στο 17;

"Οι μεγάλοι λένε ότι η δασκάλα είναι ερωτευμένη με κάποιον.
Εγώ νομίζω ότι δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Η δασκάλα δεν αγαπά παρά μόνο εμάς και το ξέρει όλος ο κόσμος."

...Όποιος αμφιβάλλει ας κοιτάξει τα μάτια μας όταν μιλάμε για τα παιδιά ΜΑΣ.

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!