RSS

15.12.10

Εικονογραφούμε τον κ. Καβουράκη

Φέτος έχουμε αναλάβει ένα πρόγραμμα από την Πρωτοβάθμια, επί των πολιτιστικών θεμάτων, με τίτλο: "Ζωντανεύοντας ένα παραμύθι". Σε επόμενη ανάρτηση θα σημειώσω στόχους και θα προγραμματίσω δραστηριότητες. Σ' αυτή την ανάρτηση θα ήθελα να... φυλάξω τις σημερινές, 14-12-10, ζωγραφιές των παιδιών μου για το παραμύθι που διαβάσαμε: "Ο κύριος Καβουράκης και το ταξίδι του", το οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Πρόκειται για μια ιστορία για παιδιά τα οποία με τη φαντασία τους μπορούν να νικήσουν τα πάντα.

Οι μικροί μου εικονογράφοι άκουσαν το παραμύθι που τους διάβασα με αμείωτο ενδιαφέρον και, αφού το συζητήσαμε και το σχολιάσαμε, ζωγράφισαν ό,τι ήθελε ο καθένας. Τους ζήτησα να γράψουν και από μια λεζάντα και εκεί λίγο... χμ... ε... η ορθογραφία μας... ξέρετε... είμαστε μικροί ακόμα, αλλά θα το δουλέψουμε περισσότερο. :) :) Να σημειώσω ότι οι ζωγραφιές έγιναν παρουσία μου, στην τάξη, εν ώρα Ευέλικτης Ζώνης. Μερικές από αυτές, κυριολεκτικά, με εντυπωσίασαν!

Η σειρά των φωτογραφιών εδώ είναι τυχαία και η απεικόνιση δεν είναι πολύ καλή λόγω... βιασύνης. :)














Ευχαριστούμε πολύ τον Moloch για την άδειά του να αναδημοσιεύσουμε και να εικονογραφήσουμε την ιστορία του! Να του ευχηθούμε τα καλύτερα και να 'ναι πάντα γερός και δυνατός! :)

14 χεράκια ψηλά:

Δέσποινα είπε...

Το'χω διαβάσει κι εγώ αυτό το παραμύθι, το βρήκα πολύ ευρηματικό και γλυκό. Μου κάνει εντύπωση που όντως αγγίζει τα μικρά παιδάκια, όπως φαίνεται απ'τις ζωγραφιές τους.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Υπέροχη ιδέα.Ξέρεις οτι διδαχθήκαμε ψυχολογία χρωμάτων και σχεδίου. Να προσέχεις το δεύτερο δεξιά..νομίζω γράφει Αντώνης.Το παιδί έχει κάποιο πρόβλημα που του επιρρεάζει την ψυχική του ηρεμία και την μελλοντική του ασφάλεια.Πλησίασε το και προσπάθησε να δεις τι έχει που ίσως όμως δεν το εκδηλώνει.Η ζωγραφική είναι ως προς τα χρώματα υποσυνείδητη έκφρασηεξωτερίκευσης..

marilia είπε...

Δέσποινα, είμαστε ευαισθητοποιημένα παιδάκια! Από πέρσι ασχολούμαστε με δράσεις του Χαμόγελου, φέτος συμμετείχαμε στο Κάνε Μια Ευχή και μαθαίνουμε να σεβόμαστε τον πόνο των άλλων (παιδιών). Δουλεύουμε από πέρσι τα συναισθήματα γιατί... η δασκάλα μας είναι ζουρλή! ;)

Αχτιδούλα μου γλυκιά, έπεσες διάνα! Είναι αυτό το παιδί με το οποίο έχω πρόβλημα από πέρσι. Αυτό το οποίο έκλαιγε γιατί... έπεσε η γόμα του ή γιατί... δεν τέλειωσε τη ζωγραφιά του. Φέτος έχουμε περιορίσει το κλάμα. Άμα βγάζεις συμπέρασμα από μία μοναδική ζωγραφιά, πού να δεις γραπτά, πού να ακούσεις ομιλία, πού να δεις κίνηση, πού να δεις εκφράσεις προσώπου, πού να δεις... μάνα! Είναι εκείνη που μου 'χει κάνει τη ζωή πατίνι δύο χρόνια τώρα! Και κινείται προσπαθώντας να αποσιωπήσει ή να φορτώσει σε άλλους όλα αυτά για τα οποία "φωνάζει" το παιδί της, λες κι εμείς είμαστε άσχετοι ή... χθεσινοί! Αχτιδούλα, δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο. Υπάρχουν ειδικοί. Ελπίζω κι εύχομαι όμως να απευθυνθούν οι γονείς του πριν είναι πολύ αργά.

mamma είπε...

Υπέροχες είναι όλες! αρέσαν και του παύλου μου, νόμιζε πως είναι δικές του :)

Γιώργος Παπαναστασίου είπε...

Πολύ ωραία η δραστηριότητα που διάλεξες marilia.

marilia είπε...

mamma, τιμή μας η γνώμη του Τρομερού! χεχε! Να μας τον φιλήσεις!

Γιώργο, σ' ευχαριστώ! Άρεσε όλη η δραστηριότητα (ανάγνωση-ζωγραφική) στα παιδιά. Συχνά μου ζητάνε να τους διαβάζω και να ζωγραφίζουν. :) Κι εγώ... άλλο που δε θέλω! ;)

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΕΡΑΣΜΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΩ ΠΟΛΛΕΣ ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.

to alataki είπε...

Γλυκύτατα...
Να έχεις ίδια γλυκά και ανέμελα Χριστούγεννα...

marilia είπε...

Σκρουτζάκο μου, καλές γιορτές! Με υγεία και χαρά τα Χριστούγεννα!

Αλατάκι μου, χάθηκες, μα ας είναι για καλό! ;) Καλές γιορτές και σε σένα!

Moloch είπε...

Με συγκινήσατε σκασμένα :Ρ
Ευχαριστώ πάρα πολύ που πήγε σε μερικά αυτάκια η ιστοριούλα, σημαίνει πολλά για μένα. Να έχετε όλοι μια καλή χρονιά, με υγεία κι όλα τα άλλα αργά ή γρήγορα γίνονται! Να πεις ευχαριστώ και στα παιδάκια σου από μένα! Τα αγαπώ χωρίς να τα ξέρω γιατί κι αυτά φαίνεται να έβαλαν την αγάπη τους στις ζωγραφιές τους!

marilia είπε...

moloch, είδες τι... χεράκια είμαστε; Και πού να δεις τι... ψυχούλες είμαστε! Αφού κατάφερε η ιστορία σου να δραστηριοποιήσει μέχρι και το παιδί μου με Άσπεργκερ, τότε... μη φοβάσαι τίποτα! :):):):)
Η ιστορία σου άξιζε ν' ακουστεί και ακούστηκε! Κι εσύ να 'σαι καλά και να μην ανησυχείς για τίποτα! :)

Ελισσάβετ Γεωργιάδη είπε...

Υπέροχη ανάρτηση.
Εγώ το έχω τυπώσει το παραμύθι, το έχω διαβάσει στην κόρη μου, το έχω δώσει στη δασκάλα της αλλά δυστυχώς δεν ενδιαφέρθηκε και πολύ. Ή τουλάχιστον όχι ακόμη.
Τώρα σκοπεύω να το δώσω στην παλιά της δασκάλα που είναι περισσότερο δραστήρια. Τουλάχιστον να αναφερθούν σε άλλες τάξεις για το παραμύθι.
moloch.... να ξέρεις ότι δεν πήγε σε μερικά αυτάκια η ιστοριούλα σου αλλά σε εκατομμύρια αυτάκια και ματάκια, γιατί υπάρχουν άπειρες αναδημοσιεύσεις της ιστορίας σου!

marilia είπε...

Mamma El, κάθε συνάδερφος επιλέγει τι, πώς και αν θα διδάξει κάτι στην τάξη του. Αυτό δε σημαίνει ότι επειδή δε δίδαξε το συγκεκριμένο κείμενο, δεν έχει κάποιου είδους ευαισθησίες ή δεν καλλιεργεί τις ανάλογες στα παιδιά! Μπορεί να το 'χει κάνει ήδη, ή να το αποφεύγει για δικούς του λόγους. Αρκεί που η κόρη σου έχει διαβάσει αυτή την ιστορία. Ούτε και θεωρώ σωστή κίνηση "τακτικής" να απευθυνθείς στον "προηγούμενο" συνάδελφο. Αυτό, εντελώς φιλικά το λέω. :)
Προσωπικά η ιστορία μού άρεσε πολύ και αποφάσισα να την εντάξω στο πρόγραμμά μου. Το έκανα, αφού πήρα την άδεια του συγγραφέα και το αποτέλεσμα ήταν αυτό που παρουσιάστηκε εδώ. :)

marilia είπε...

Διαπίστωσα λιγκ προς τη συγκεκριμένη ανάρτηση στο fb; Ποιος το 'κανε, χωρίς να 'χει την ευγενή καλοσύνη να με ενημερώσει;

Το fb είναι ένα μέσο δικτύωσης που σιχαίνομαι και δε θα 'θελα να 'χω καμιά σχέση με δαύτο. Απ' την άλλη κατανοώ ότι οι αναρτήσεις μου είναι ελεύθερες να τις δει οποιοσδήποτε, αλλά ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ όποιος βάζει λιγκ, οφείλει να με ρωτήσει πρώτα.