RSS

13.1.11

Περί βιβλιοδεσίας

Η εικονογράφηση της πρώτης μας ιστορίας και η βιβλιοδεσία της έγινε αφορμή για να συζητήσουμε για την ιστορία ενός βιβλίου, από τη στιγμή που κάποιος συλλαμβάνει την ιδέα, ως τη στιγμή που κρατάμε ένα έτοιμο βιβλίο στα χέρια μας και το απολαμβάνουμε.

Αρχικά έδειξα στα παιδιά το εξώφυλλο που σχεδίασα χθες και τους ζήτησα να μου πουν τι φαντάζονταν ότι θα πραγματευόταν το βιβλίο. Τα παιδιά έκαναν κάποιες υποθέσεις από τον τίτλο και την εικόνα του βιβλίου. Θυμούνταν την ιστορία, αλλά διατύπωσαν κι άλλες υποθέσεις.

Έπειτα άνοιξα το βιβλίο και έδειξα στα παιδιά το περιεχόμενο. Αρχικά οι τρεις πρώτες σελίδες φιλοξενούσαν την ιστορία του Moloch. Υποσχέθηκα στα παιδιά, μετά, να τους δείξω τις εικόνες.
-Κυρία, αυτό είναι ολόκληρο το παραμύθι;
-Είχε τόσες σελίδες τελικά;

Άρχισα να τους φυλλομετρώ τις σελίδες και εκείνα χαρούμενα κοιτούσαν και καμάρωναν τα έργα τους, ενώ θαύμαζαν τις ζωγραφιές των συμμαθητών τους. Θέλησαν να επιχειρήσουν κι άλλο "βιβλίο", αλλά με περισσότερη προσοχή στην επιλογή των χρωμάτων και στην ορθογραφία των λεζάντων.

-Ωραία, να φτιάξουμε κι άλλο βιβλίο, είπα, αλλά πώς γίνεται, αλήθεια, ένα βιβλίο; Από πού πρέπει να ξεκινήσουμε; Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κάνουμε;

Το τι ειπώθηκε... το βλέπουμε παρακάτω. ;)


Μαζί μου είχα το βιβλίο "Ελληνικό Βιβλίο" που είχα δανειστεί από την Πρωτοβάθμια, καιρό τώρα -πρέπει να το επιστρέψω, ντρέπομαι που το κρατάω τόσον καιρό!!! Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν από τις πρώτες "τυπογραφικές μηχανές" και από τα παλιά χειρόγραφα! Θαύμασαν τη δεξιοτεχνία των ανθρώπων να γράφουν με το χέρι και να στολίζουν τόσα βιβλία. Εκείνο που τα μάγεψε πραγματικά ήταν οι φωτογραφίες κάποιων πολύ παλιών βιβλίων των οποίων τα εξώφυλλα ήταν έργα τέχνης!



-Κυρία, μοιάζουν με χαλιά!
-Αχ! Τι όμορφα που είναι!!! Ήθελα πολύ να το 'χω αυτό το βιβλίο! -εντυπωσιάστηκα από τον ενθουσιασμό τους!


Μεγάλη εντύπωση προκάλεσαν αυτά τα εξώφυλλα. Στάθηκαν αρκετή ώρα παρατηρώντας.



Παρόλη τη σημερινή ένταση -συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες- τα παιδιά ενθουσιάστηκαν με την ιστορία του Βιβλίου. Έδειξαν ενδιαφέρον να δημιουργήσουν κι άλλο βιβλίο, με δικές τους, αυτή τη φορά, ιστορίες. Ελπίζω να μη χάσουν τον ενθουσιασμό τους.
Σκοπεύω να τον ενισχύσω και με επίσκεψη στη Βιβλιοθήκη, σε κάποιο βιβλιοπωλείο και, γιατί όχι, σε κάποιο τυπογραφείο.

Η ανάρτηση έχει ημερολογιακό χαρακτήρα και σκοπό έχει να με βοηθήσει να μαζέψω τις δραστηριότητές μας για αξιολόγηση κατά τη διάρκεια, αλλά και στο τέλος του όλου εγχειρήματος.

6 χεράκια ψηλά:

Ανώνυμος είπε...

Και μετά σου λένε e-books στα σχολεία λόγω κόστους, όγκου, μεταφοράς. Ασύγκριτα!Αρχισα τις ιστορίες σου. Θα σου πω όταν έχω καλύτερη εικόνα. Μπράβο για την δουλειά που κάνεις. Μετάδοση όσων αξίζον τι καλύτερο!

Ρεβεκκα είπε...

Μαριλια περασα να σου πω καλη εβδομαδα να εχεις.Φιλια.

to alataki είπε...

Κάνεις σπουδαία δουλειά καλό μου, χίλια μπράβο για σένα...

marilia είπε...

freedula, καλή η τεχνολογία, αλλά ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα! Αν δεν κρατήσει το παιδί στα χέρια το βιβλίο του κι αν δε μάθει να το αγαπάει και να το σέβεται, τίποτα δε γίνεται. Γι' αυτό κι εμείς προσπαθούμε...

Ρεβέκκα, καλά να 'σαι! Δεν πολυπερνώ, δυστυχώς, γιατί μετά τις διακοπές έπεσε μαζεμένη δουλειά! :)

Αλατάκι, πολύ τονωτική η επιβράβευση, αλλά ποτέ δεν είχα τη σιγουριά της "σωστής εργασίας". Πάντα αναρωτιέμαι: "Καλά τα έκανα σήμερα;"... Ας ελπίσουμε... :)

Ευχαριστώ για την υποστήριξη! Νομίζω ότι τη χρειάζομαι περισσότερο απ' ό,τι υποπτευόμουν τελικά.

Sidepap21 είπε...

O πατέρας μου είχε χόμπυ τη Βιβλιοδεσία ...
και το κληρονόμησε ο αδελφός μου, μαζί με όλα
τα παραδοσιακά εργαλεία ( αργαλειό, κόφτη, σφιχτήρες κ.λ.π.) κι ασχολείται ακόμα ...
Είναι ευλογία να ασχολείσαι με τόσο ενδιαφέροντα πράγματα κι ευτυχία να μεταδίδεις τη γνώση στα μικρά παιδιά ...
Βγάζω τη ζήλεια μετανοιώνοντας που δεν έγινα εκπαιδευτικός !!!
Την καλησπέρα μου ...

marilia είπε...

sidepap21, γιατί να μην είμαστε πιο κοντά, να φέρω τα παιδάκια μου να δουν, ν' ακούσουν, να μυρίσουν...
Τη δουλειά μου τη λατρεύω και σε λίγο θα δεις και πώς πληρώνομαι εγώ καθημερινά. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν μέρες που γυρνάω σπίτι με τα νεύρα... κρόσσια!

:) Να περνάς, τιμή μου!