Αγαπητό μου ημερολόγιο...

... σήμερα θα σου μιλήσω για τη δασκάλα μου.

Αυτή ήταν η άσκηση για τα παιδιά μου σήμερα! χαχαχαχα! Ναι, για να δω αν έχουν μάθει να περιγράφουν πρόσωπα και να κάνουν σωστή χρήση των επιθέτων. Συμπέρασμα: Είμαι εξαιρετική, είμαι όμορφη, έξυπνη, είμαι η καλύτερη δασκάλα του κόσμου, ΑΛΛΑ... τα παιδιά μου ΔΕΝ έχουν μάθει να κάνουν περιγραφή προσώπου, ούτε χρήση επιθέτων! χαχαχαχαχα! Και επειδή κείμενα δε θα σας δείξω -γιατί, τι να πούμε για την τελειότητα;- θα σας δείξω τις ζωγραφιές τους! Όλες ΕΜΕΝΑ δείχνουν, μην μπερδευτείτε και πάει αλλού ο νους σας, εντάξει;

Μην ακούσω σχόλιο για την εικόνα του Λουκά "ποιο απ' τα δυο είναι η κυρία σου;"...! Το σπίτι είναι ΣΠΙΤΙ και η ΚΟΠΕΛΑ δίπλα είμαι εγώ!

Η Νίκη μ' έκανε... φρικιό και ο άλλος ο μαλαγάνας, ο Στέλιος, μου 'φτιαξε να φοράω μπλούζα με καρδούλα που γράφει τ' όνομά του! χαχαχαχα! Με πήρε χαμπάρι!

Εδώ δεν κάνω σχόλιο γιατί είναι και μπλογκ εκπαιδευτικού, τρομάρα μου, και δε θέλω να πω με τι μοιάζω στη ζωγραφιά του Γιώργου!

Ο Αργύρης μ' έβαλε να 'χω πάρει τα βουνά και μάλιστα... τα πράσινα βουνά! Από σκουλαρίκι όμως...! πςςςς!!!

Εδώ έχουμε θέμα. Ο Χρήστος μ' έκανε έτσι γιατί σήμερα ένιωθε χαρούμενος μαζί μου -έτσι είπε. Ο Αντώνης μ' έκανε... σαν κουνέλι ή είναι ιδέα μου; Ο Σπύρος ζωγράφισε το χθεσινό σάλι και η Μαρίνα σκέφτηκε να μου βάλει στο χέρι ένα βιβλίο. Αμ, πώς!

Στου Βαλάντη τη ζωγραφιά εγώ είμαι αυτή η ροζ! Και στης Κωνσταντίνας... αυτό το σκιαχτικό πράγμα μπροστά απ' τον πίνακα. Ανησυχώ στ' αλήθεια.

Πληρώθηκα και γι' αυτό το μήνα! Με το καλό στον επόμενο! ;)