RSS

30.11.08

Με τις υγείες μου!


Τελειώνει το τρίμηνο και μάλλον μόνο εγώ το κατάλαβα. Όχι γιατί "κουράστηκα" ή "βαρέθηκα", απλά γιατί στη τάξη μου, ΜΟΝΟ ΕΓΩ διαβάζω! Και δεν παίρνω και βαθμό, γμτ! Αντίθετα, αναγκάζομαι να διορθώνω τα απείρου κάλλους γραπτά των καμαριών μου και έρχομαι και στη δυσάρεστη θέση να πρέπει να βάλω και βαθμούς! Γιατί δεν τους καταργούμε να 'χουμε το κεφαλάκι μας ήσυχο; Δε μας φτάνουν όλα τ' άλλα, πρέπει να βαθμολογούμε, ωσάν τις αυθεντίες, τα παιδιά μας; Και καλά να τους βάζεις τους βαθμούς και να χαίρεστε όλοι μαζί, μικροί - μεγάλοι. Αν τους βάζεις τους βαθμούς και σκέφτεσαι αφενός τη φρίκη που θα περάσουν μικροί - μεγάλοι όταν τους δουν και αφετέρου τα έρμα τα μαλλιά σου που με δυσκολία εξακολουθούν να μένουν στη θέση τους, γιατί να πρέπει να μπαίνεις σ' αυτή τη διαδικασία; Όχι, σε προκαλώ, αγαπητέ φίλε που έκανες τον κόπο να έρθεις στο γκρινιαρομπλογκόσπιτό μας, σε προκαλώ! Ορίστε τι διόρθωνα (;) σήμερα!

Τεστ Κοινωνικής και Πολιτικής Αγωγής Στ' τάξης:

-Πώς παίρνει την εξουσία ο αρχηγός σε κάθε πολιτικό σύστημα;

-Το κάθε κόμμα λέγεται πολιτικό σύστημα που έχει την βουλή και τον νομάρχη και η θέσης της βουλής βάζει 301 άτομα για να δούμε πιος είναι ο νομάρχης του κάθε κόμματος.

-Με ψηφοφόρους, όσους πιο πολούς ψήφους πάει.

-Πρέπει να πείσει τους ανθρώπους ότι θα τους φτιάξει πάρκα και να τους πει ότι θα έχουνε δουλειές, δε θα είναι άνεργοι. Μετά κάνει εκλογές και αν είναι ικανοποιημένοι οι άνθρωποι θα τον ψυφίσουν.

-Ο αρχηγός παίρνει την εξουσία με εκλογές δηλαδή εμείς ψηφίζουμε ένα κόμμα θα βγει αν οι ψηφοφόροι είναι 300 και άνω.

Μετά από τέτοιες απαντήσεις (άλλες δε θα αντέξετε, πιστέψτε με) η δασκάλα παίρνει τα βουνά; Ή μήπως στέλνει τα τεστ στο Υπουργείο και ΑΠΑΙΤΕΙ να εξαφανιστεί αυτό το μάθημα από το πρόγραμμα του Δημοτικού;

9 χεράκια ψηλά:

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Έννοιες όπως πολίτευμα, εξουσία, αντιπολίτευση κλπ ίσως να μην είναι εύκολα προσεγγίσιμες από 10χρονα παιδάκια! Γι' αυτό τα δικαιολογώ κάπως...

Αλλά ερωτώ: τι βαθμό θα έβαζες κυρα δασκάλα στο Νομάρχη Σαλονίκης που δήλωσε μέσα στη Βουλή πως "για το Βατοπαίδι φταίει η παράγκα των Αθηνών";
Βλέπεις ο κυρ Ζορό πρέπει να γλείψει τους συμπατριώτες του, να τους παρουσιάσει ως πάλευκες περιστέρες και... φυσικά να θάψει την Αθήνα!
Βρίσκω πολύ πιο έντιμη και τρυφερή την απόψη του παιδιού που λέει πως ο νομάρχης πρέπει να φτιάχνει πάρκα για να παίζουν και να εξασφαλίζει δουλειές στους μπαμπάδες!

marilia είπε...

Ασκαρδαμυκτούλη, δεν περιμένεις και απαντήσεις στις ερωτήσεις σου, ε;
Όσο για τις έννοιες αυτές, φυσικά και είναι υπερβολικές για την ηλικία τους! Καλά να πάθουμε, λοιπόν, όταν παίρνουμε τέτοια γραπτά! Να μας ζήσουν, να τα χαιρόμαστε!

Ανώνυμος είπε...

Να διαφωνήσω λιγάκι;
Οι έννοιες αυτές έχουν ήδη αρχίζει να σχηματίζονται μέσα τους, επομένως είναι ανάγκη να παρουσιαστούν στα παιδιά αυτής της ηλικίας.
Σίγουρα, όχι με τη μορφή άρθρων του Συνταγματικού Δικαίου.
Είναι δουλειά των παιδαγωγών όμως να βρουν τον τρόπο (τι δουλειά είπαμε πως κάνεις; :) ) να γίνουν αφενός μεν εύληπτες οι έννοιες, αφετέρου να θεμελιωθούν στο ιδεολογικό υπόβαθρο των παιδιών οι προϋποθέσεις που θα οδηγήσουν στο ιδανικό του καλού κ' αγαθού πολίτη.

Το να εξαφανιστεί το μάθημα, δηλαδή η συστηματική και επιστημονικά καθοδηγούμενη τριβή των παιδιών αυτής της ηλικίας, με τις έννοιες αυτές, το μόνον που θα κάνει είναι να δώσει τη δυνατότητα να επωασθεί το αυγό του φιδιού!
Καλή μου Μαριλία, ξέρω ότι είναι βαρύ το φορτίο, αλλά αυτά έχει ο δρόμος που διάλεξες..

Άλλωστε, αυτή είναι και η ομορφιά του!

marilia είπε...

Και δε διαφωνείς, Σωτήρη μου; Καλά κάνεις και διαφωνείς. Κι εγώ διαφωνώ με τα βιβλία που μου 'χουν δώσει να κάνω μάθημα, αφήνοντάς με, στα κρύα του λουτρού, να κάνω μάθημα γιατί... είναι η δουλειά μου!

Συμφωνώ μαζί σου ότι δε γίνεται να μη μιλάμε για τέτοιες έννοιες καθόλου, αλλά ο τρόπος που καλούμαστε να τις διδάξουμε είναι εντελώς πέρα από την ηλικία και τις ικανότητές τους! Δεν είναι δυνατό να διακρίνουν τις έννοιες Κράτος-Έθνος, ούτε και μπορούν να κατανοήσουν τη λειτουργία της Βουλής. Το μόνο που ξέρουν γι' αυτήν είναι ότι μαζεύονται κάμποσοι κάπου και φωνάζουν και ο μπαμπάς τούς βλέπει στην τηλεόραση και δεν τα αφήνει να δουν το αγαπημένο τους σίριαλ! Έχουν όλο τον καιρό μπροστά τους να μάθουν και να ασχοληθούν με αυτά. Τώρα, στα δώδεκά τους χρόνια, θα ήταν προτιμότερο να τους μαθαίνανε(-με) να επικοινωνούν, να κουβεντιάζουν, να σέβονται, να επιχειρηματολογούν, να ΜΙΛΑΝΕ! Και να μη μου λένε σήμερα τα "κακομαντράχαλα" (κακοτράχαλα) μονοπάτια, ούτε ότι "οι πιρόγες έκαναν δουλειές των πλουσίων, κάτι σαν δούλοι". Κατά τ' άλλα, το είναι Κράτος μας μάρανε...

Ανώνυμος είπε...

:)
α) Επειδή το ξεκινάς με τα βιβλία που δεν είναι καλά και... μπλα μπλα μπλα...
να σου θυμίσω ότι τα βιβλία είναι εργαλεία!
Δεν κάνουν τη δουλειά.
Τη δουλειά την κάνει ο Δάσκαλος.
Στα βιβλία θα βρεις ΑΦΟΡΜΕΣ. Αλίμονο αν τα βιβλία και δη του Δημοτικού σχολείου περιείχαν θέσφατα! και πολύ περισσότερο, αντικαθιστούσαν το Δάσκαλο.

Βου) πάλι φαίνεται να μην κατανοείς ίσως τον τεράστιο ρόλο που καλείται να παίξει ο Δάσκαλος.
Τα παιδιά αυτής της ηλικάς αλλά και των μικρότερων ηλικιών, βομβαρδίζονται μέσα από τις διαφημίσεις, τα κομικς, τα σήριαλς, τις ακριτομυθίες των μεγάλων, και άλλα πολλά, με όλες αυτές τις έννοιες. (Και με πολλές πολλές άλλες).
Τις εσωτερικεύουν και πάνω τους χτίζουν όλο το επικοινωνιακό σύστημα και το οπλοστάσιο των επιχειρημάτων που θα χρησιμοποιήσουν στον παρόντα, αλλά κυρίως στον μέλλοντα χρόνο.

Έτσι, ακούγοντας τη μαμά ή τον μπαμπά να βρίζει τον κερατά τον υπουργό ή τον δήμαρχο ή το κράτος, ήδη σχηματίζουν την εικόνα για τις έννοιες αυτές (το κράτος και τις λειτουργίες του -νομοθετική εκτελεστική δικαστική) αλλά φυσικά ούτε το ξέρουν ούτε το αντιλαμβάνονται καν.
Σε αυτή την πολύ τρυφερή ηλικία, μπορεί να παγιωθούν και παγιώνονται οι απόψεις που θα διαμορφώσουν το ιδεολογικό πλαίσιο, στο οποίο θα κινηθεί το κάθε παιδί στην μετέπειτα ζωή του.
Ε
πομένως, καλά κάνεις και ζητάς να μάθουν να επικοινωνούν, οφείλεις όμως να τα βοηθήσεις να κατανοήσουν το πλαίσιο αναφοράς της επικοινωνίας και του διαλόγου!
Διάλογος χωρίς δημοκρατικές λειτουργίες πχ, δεν μπορεί να υπάρξει.
Και οι δημοκρατικές λειτουργίες απαιτούν να διαισθανθεί έστω το παιδί, -θα τις μάθει πιο μετά-, τις έννοιες του Δήμου και του Κράτους!

Και είναι δουλειά του δάσκαλου να τους τα μάθει.
Γι αυτό είναι παιδαγωγός.
Και ο δάσκαλος θα τους τα μάθει χρησιμοποιώντας το βιβλίο, όχι βασιζόμενος στο βιβλίο.
Το βιβλίο, το ξανασημειώνω, δεν περιέχει θέσφατα. Είναι ένα απλό εργαλείο!

Τέλος, (για απόψε) εμένα τόσο το κακομαντράχαλα όσο και το τι κάνουν οι πιρόγες, κυρίως αυτό το κάτι σαν δούλοι, θα με προβλημάτιζε και θα με χαροποιούσε.
Φαντάζομαι δεν περιμένεις να γνωρίζουν τα παιδιά αυτές τις έννοιες. Αν τις γνώριζαν (από πού; ), τότε θα έπρεπε να σκεφτείς πολύ αν χρειάζεσαι να υπάρχει ο δάσκαλος, και τι δουλειά κάνει!

Αλλά το ότι έχει σχηματισθεί μέσα τους η αντίθεση πλουσίων -δούλων (εκ της δουλείας -δουλειάς) λογικά θα πρέπει να σε προβληματίσει και να σε κάνει να ψάξεις και να ψαχτείς, για το πώς αυτές οι έννοιες λειτουργούν τώρα μέσα τους και ποια αναμένεται να είναι το μεσομακροπρόθεσμη επίπτωση στον τρόπο που θα αντιλαμβάνονται τη ζωή τους και στηριζόμενη σε αυτά και άλλα βέβαια, να φτιάξεις τις διδασκαλίες σου ανάλογα.

Κοντολογίς Μαριλία μου, η ευθύνη είναι ΟΛΗ δική σου.
Εσύ είσαι η παιδαγωγός και σε σένα λαχαίνει ο ... κλήρος να εφοδιάσεις αυτούς, τους αυριανούς πολίτες με τα δικά τους εργαλεία, για να κατακτήσουν την Ευτυχία.
Και αυτό το τελευταίο είναι και το .. Γου
(α, Βου, Γου :) )

Είσαι ΥΠΕΥΘΥΝΗ για την Ευτυχία των Ανθρώπων!

marilia είπε...

Καλά, κόψε κάτι, γιατί αν αισθανθώ τόσο υπεύθυνη για την... κατάντια τους, θα πρέπει να πέσω από καμιά ταράτσα! Έφτασαν στην ΣΤ' και δεν μπορούν να κουβεντιάσουν μεταξύ τους! Ξέρεις καλά πώς βγαίνουμε από τις αίθουσες. Κι εγώ βγαίνω κάθιδρη κάθε φορά και με όλο μου το αίμα στο κεφάλι! Όχι από εκνευρισμό, αλλά από την αγωνία και την προσπάθεια.

Το συγκεκριμένο βιβλίο ΕΙΝΑΙ άθλιο, έχει γραφτεί το '80 και εξακολουθεί στο τέλος του 2008 να διδάσκεται ακόμα! Όχι, δεν άλλαξε ο θεσμός της δημοκρατίας, άλλαξαν όμως οι κοινωνικές σχέσεις, οι ρόλοι και τα παιδιά στα οποία αναφέρεται. Όσο για το ότι είναι απλά εργαλεία και όχι το "Ευαγγέλιο" στα χέρια μας, το ακούω χρόοοοοοοοονια. Όπως ακούω και για περιγραφική αξιολόγηση. Εφαρμογή και αντίστοιχη ελευθερία δεν είδα. Γιατί θα πρέπει να γίνομαι εγώ λάστιχο να βρω τα καταλληλότερα για την ηλικία τους, αφού κάποιοι πληρώθηκαν για να τα μαζέψουν σ' ένα βιβλίο-μπούσουλα; Με ρωτάει κανείς αν έχω τη δύναμη (οικονομική, πνευματική, σωματική κλπ) να τρέχω, να ψάχνω, να πληρώνω, να βρίσκω, για να με πουν οι άλλοι "γραφική"; Γιατί το έχω ακούσει πολλές φορές.

Μεγάλο θέμα ανοίξαμε και το κακό είναι ότι δε φαίνεται να κλείνει, το άτιμο!

Όσα λες με βρίσκουν σύμφωνη απόλυτα. Αλλά πρέπει να εφαρμοστούν από τα θεμέλια. Και να μη φτάνουμε στο τέλος του Δημοτικού για να προσπαθούμε να μάθουμε να συνεργαζόμαστε ή, ακόμα χειρότερα, να ανεχόμαστε ο ένας την παρουσία του άλλου. Έχω παιδιά που θα 'πρεπε να είναι στο Ειδικό Σχολείο. Και χθες ο άλλος μου πέταξε ότι η ημέρα των Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες, είναι για τον Κ. Δεν έχω τον άπλετο χρόνο, δεν μπορώ να το μεγαλώσω ΜΟΝΟ εγώ σωστά αυτό το παιδί. Δεν μπορώ να αρκεστώ στα εγχειρίδια για να του μάθουν την έννοια της Δημοκρατίας, της Διαφορετικότητας κλπ.
ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ, Η ΕΡΜΗ;;;;;;;; Ας πάρω το ηρεμιστικό μου, το χάπι για το έλκος, το παυσίπονο, το χάπι για τη φαριγγίτιδα και ας ξαναμπώ στην τάξη, αύριο.

Βοήθειά μου, ξαναλέω κι επιμένω!

Ανώνυμος είπε...

Ναι, αλλά...
ΕΣΥ είσαι Παιδαγωγός.
Τι να κάνουμε...

Όλα όσα λες, θα τα προσυπέγραφε ο οποιοσδήποτε επαγγελματίας της εκπαίδευσης.
Εσύ όμως δεν είσαι επαγγελματίας.
Είσαι Παιδαγωγός...

Γκρίνιαζε λοιπόν όσο θέλεις, αλλά ανασκουμπώσου, γιατί έχεις το πιο όμορφο λειτούργημα να θεραπεύσεις, υπηρετώντας το...

Καλή δύναμη..

υγ
ουδεμία διάθεση ειρωνείας.
Αντίθετα, πλήρης συν-πάθεια!!!

marilia είπε...

Προσωπικά θεωρώ ότι οι Εκπαιδευτικοί πρέπει να 'μαστε Επαγγελματίες, με την έννοια ότι οφείλουμε να κάνουμε τη δουλειά μας σωστά και υπεύθυνα. Αλλά σταματώ να γκρινιάζω, γιατί με σένα άκρη δε βγάζω! χιχιχιχιχιχι!

θνουποφιλί, με θ και πάω να σας πω πώς περάσαμε σήμερα στο θέατρο.

Ανώνυμος είπε...

"..οφείλουμε να κάνουμε τη δουλειά μας σωστά και υπεύθυνα..."
τέτοια λένε οι μάνατζερς, και διαπραγματεύονται την αμοιβή τους με βάση τα κέρδη της επιχείρησης.

Οι εκπαιδευτικοί λένε "..οφείλουμε να καθοδηγούμε σωστά και υπεύθυνα τις ψυχές των παιδιών που μας εμπιστεύεται το κοινωνικό σύνολο, ώστε να τα βοηθήσουμε να γίνουν χαρούμενοι και ευτυχισμένοι άνθρωποι..." και δεν διαπραγματεύονται τίποτα, γιατί πώς μπορείς να κοστολογήσεις τα όνειρα και την ευτυχία του ανθρώπου;

φιλιά..