RSS

2.11.09

Κυρία, έφτιαξα το σχολείο μας!

Αυτή είμαι εγώ δηλαδή, και αυτό με τα καρδουλοπαράθυρα είναι το σχολείο μας; Απίστευτη φάτσα ο Στελάκος μου! Ναι, ναι, αμοιβαία τα αισθήματα... χεχε!

Χτυπήστε με το μολύβι τη χάρτινη πορτούλα και μπείτε!

Καλωσήρθατε!!!

Αυτός είναι ο τοίχος του πίνακα. Και οι γραμμένες προτάσεις ήταν για ανάγνωση. Καλά τα πήγαμε! Πολλή πληροφορία όμως μαζεμένη, ε;

Για δείτε καλύτερα. Ναι, μάλιστα! Αυτές είναι οι γραμματοφιγούρες που η ζουρλή κυρία μας κάθεται και φτιάχνει με τις ώρες. Κι έχουν τον... ατελείωτο, οι άτιμες! Χαλάλι τους όμως. Μας αρέσουν πολύ!

Στον πίνακα κολλάμε και τις λευκές σελίδες που γεμίζουμε με λέξεις που ξεκινούν ή και περιέχουν το γράμμα της ημέρας. Μετά τις εικονογραφούμε και τις φτιάχνουμε σε βιβλίο, το οποίο κρεμάμε στους τοίχους για να το διαβάζουμε όποτε θέλουμε.


Η ζουρλή κυρία έχει φτιάξει και όλες τις συλλαβές σε χαρτί του μέτρου. Επίσης μας έβαλε στον τοίχο τους αριθμούς από το 0 ως το 10 για να τους βλέπουμε.
Από ζωγραφιές, για την ώρα, μας δίνει έτοιμες, απλά για να τις χρωματίσουμε. Θέλει να μάθουμε να βάφουμε μέσα στις γραμμές, λέει. Μας αρέσουν πολύυυυυ!!!Κάθε φορά βγάζουμε τις παλιές και βάζουμε τις καινούργιες! Έχει πλάκα!

Αυτό που δεν έχει πολλή πλάκα είναι που η κυρία φωνάζει και μαλώνει συνέχεια! Επιμένει να καθόμαστε στις καρέκλες μας. Είναι όμως πολύ σκληρές και άβολες. Πώς να κάτσουμε κάτω για πολλή ώρα; Η κυρία φωνάζει λιγότερο απ' ό,τι φώναζε στην αρχή, αλλά και πάλι δε σταμάτησε τελείως. Συχνά μας βάζει να ακούμε και παραμύθια και τραγουδάκια, αλλά εμείς πολύ βαριόμαστε και προτιμούμε να κάνουμε φασαρία. Πότε θα καταλάβει ότι είμαστε μικρά παιδάκια και πρέπει να 'χουμε χρόνο να χαλαρώνουμε και να παίζουμε;

...

14 χεράκια ψηλά:

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Αν το σχολείο σας είναι έτσι όπως το ζωγράφισε ο Στελλάκος, μου φαίνεται σούπερ, και θα πω στην Αννούλα να μην πετάξει λεφτά για να σας φτιάξει καινούργιο...

marilia είπε...

Ασκαρούλη, έχουμε τρελό κτιριακό πρόβλημα! Δε μοιράζουμε μια τάξη επειδή δεν έχουμε αίθουσα να βάλουμε τα παιδιά, δεν κάνουμε γιορτές γιατί δεν έχουμε αίθουσα που να μας χωρά όλους, όταν βρέχει τρελαινόμαστε οι εφημερεύοντες, οι μισές τάξεις είναι εδώ και οι άλλες μισές στα 200μ. Δεν έχουμε πού να στεγάσουμε το Τμήμα Ένταξης! Και φυσικά, δε μιλάμε καν για τουαλέτες εκπαιδευτικών! Οπότε, η... Αννούλα, ας βάλει το χεράκι στο... ταμείο. Ξέρω, υπάρχουν και πολύ χειρότερα, αλλά κάποια στιγμή, αυτό το χάλι της εκπαίδευσης πρέπει να διορθωθεί!

Ταχυδρόμος! είπε...

Κυρία θέλω φιλί! Καλημέρες!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ξύλο θέλεις εσύ!

marilia είπε...

Ασκαρούλη, φρόνιμος!

Ταχυδρόμε, παιδί μου, έλα κοντά. Μμμμμααααατς! Εντάξει;

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Εγώ δίδαξα σε παιδιά ..Λυκείου..οπότε καταλαβαίνεις πόσο διαφορετικά ήτανε!Πρέπει να είσαι πολύ ευτυχισμένη με ένα τέτοιο επάγγελμα αν και ..το πονοικέφαλο που τον βλάζεις καλέ; πριν λίγο έφυγαν τα εγγόνια μου και τα δίδυμα απο δίπλα !!! δεν σου λέω τι άφησαν πίσω τους.

marilia είπε...

Αχτίδα μου, το λατρεύω το επάγγελμά μου, παρόλο τον πονοκέφαλο, τις φαρυγγίτιδες και τα λοιπά... όμορφα που έχουμε εμείς οι δάσκαλοι (νεύρα σπασμένα από "περίεργους" γονείς και συναδέρφους, προϊσταμένους, επιμορφώσεις κλπ κλπ κλπ). Το διάλεξα και δε με διάλεξε, είναι η αλήθεια. Χθες σκεφτόμουν πως ευχαρίστως θα ξανάπερνα πρώτη τάξη, παρόλο που τον πρώτο μήνα, ίσως και τον πρώτο ενάμιση μήνα, ένιωθα απελπισμένη και εξουθενωμένη.

Αννα είπε...

Ωραια ταξη..Μου λειπει τελικά η πρωτη!!!
Φιλια συναδελφισσα!!!

marilia είπε...

Άννα, έχει πλάκα, τελικά! Αν καταφέρεις να επιβιώσεις τους δύο πρώτους μήνες, μετά συνηθίζεις!! :):)

Δε σε φιλώ, είμαι συναχωμένη, γμτ :(

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Ηρωίδα!! Πρωτάκια... όσο και καραμελοζουζουνάκια κι αν είναι, δεν παύουν να είναι πρωτάκια, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Χαρά στην υπομονή σου!

Σε χαίρομαι πραγματικά που ασχολείσαι και φτιάχνεις όλα αυτά τα όμορφα πράγματα!

Καλησπερένια!

marilia είπε...

...Καναρινένια, τώρα πια μπορώ να πω ότι απολαμβάνω το μάθημα μαζί τους. Το προηγούμενο διάστημα υπήρχε έντονος εκνευρισμός και από τις δύο πλευρές και πολλές τσιρίδες από τη δική μου πλευρά. Τώρα οι τσιρίδες είναι λιγότερες και, ειλικρινά, νιώθω πολύ περήφανη που μπορούν να διαβάζουν, έστω συλλαβιστά και να υπολογίζουν, έστω χρησιμοποιώντας τα δαχτυλάκια τους! Το πρωί να τα δεις! Πριν προλάβω να πω τίποτα έχουν βγάλει μολύβι, γόμα και τετραδιάκι ορθογραφίας!!! Πράγματα καθόλου αυτονόητα αφού έπρεπε να λέμε ποιο είναι το μολύβι, ποια η γόμα και ποιο το τετράδιο ορθογραφίας στην αρχή!
Τα ζουλάω, τα πειράζω, τα τσιμπάω, βάζουμε και καμιά χαϊδευτική ξυλιά στον ποπό και να δεις πώς χαϊδεύονται μέρα με τη μέρα και περισσότερο! Αχχχχχ!

Αννα είπε...

Δε μπορουσα να αφησω ευχες στο αλλο ιστολογιο και ηρθα απο εδω...

Να τα εκατοστησεις κοριτσι...Να συνεχισεις να σαι παιδι , να εισαι τυχερη και υγιης...
Οι επιθυμιες σου ευχες μου!!!

Ταχυδρόμος! είπε...

Ζήλεψα! Θέλω κι εγώ, γόμα και μολύβια!

marilia είπε...

Ρε Ταχυδρόμε, πότε ήρθες από εδώ και δεν πήρα χαμπάρι; Στείλε διεύθυνση να πω στον Άγιο Βασίλη να σου φέρει μολύβι και γόμα. ;)