RSS

17.11.10

17η Νοεμβρίου 2010



Από το πρωί τα παιδιά ήξεραν πως δε θα κάνουν κανονικά το πρόγραμμά τους, αλλά θα σχολάσουμε νωρίτερα...

-Βοηθήστε με, σας παρακαλώ, με την ημερομηνία. Ποιος τη θυμάται;
-Τετάρτη, 17 Νοεμβρίου 2010.
-Α! Ευχαριστώ! Και η σύντομη;
-17/11/2010.
-Και τι μέρα είναι σήμερα;
-ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ!
-Α! Του Πολυτεχνείου. Τι είναι το Πολυτεχνείο;
-Ένα μεγάλο σχολείο.
-Α! Πολύ ωραία! Και γιατί το γιορτάζουμε;
-Γιατί η χούντα διέταξε τα τανκς και μπήκαν μέσα στο Πολυτεχνείο και σκότωσαν τους φοιτητές.
-Μπράβο σας! Τα θυμάστε μια χαρά βλέπω! Μήπως ξέρετε και πότε έγινε αυτό;
-...
-Έγινε το 1973. Πόσα χρόνια έχουν περάσει;
-Μέχρι το 80 ...7. Μέχρι το 90... 17. Μέχρι το 2000... 27. Μέχρι το 2010... 37!

Τα παιδιά μου θυμούνταν πολλά πράγματα για τη σημερινή μέρα. Είχαν κάνει πολύ καλή δουλειά οι γονείς τους, αλλά και οι νηπιαγωγοί τους. Ε, να μην ευλογήσω και τα δικά μου... γένια, ντροπή! Με αφορμή το "Λεβέντη" που έμαθαν στο μάθημα της μουσικής, αναφέρθηκαν σε απαγορεύσεις της χούντας και το μάθημα κύλησε πολύ πολύ φυσικά. Τραγούδησαν τραγούδια της εποχής, θυμήθηκαν το Μίκη Θεοδωράκη, άκουσαν και έμαθαν από μένα για το Μάνο Λοΐζο, έφτιαξαν μόνα τους σημαίες ελληνικές και κόλλησαν πάνω τους περιστέρια της ειρήνης και ένα κόκκινο γαρίφαλο από γκοφρέ. Αναλύσαμε δύο ποιήματα για τη σημερινή επέτειο και ζωγράφισαν ελεύθερα ό,τι ήθελαν για το Πολυτεχνείο, ενώ έγραψαν και μερικά από τα συνθήματα.

Το διαφορετικό της σημερινής μέρας ήταν ότι η δασκάλα της μουσικής και η δασκάλα των εικαστικών που ήταν στο σχολείο σήμερα από νωρίς, δέχτηκαν να έρθουν στην τάξη και, όλοι μαζί, να δουλέψουμε τις δραστηριότητές μας: ενημέρωση και έκφραση: ζωγραφική, μουσική. Τόσο τα παιδιά όσο και εμείς το ευχαριστηθήκαμε πολύ! Τα παιδιά έφυγαν ενθουσιασμένα και χαρούμενα γιατί... "πολύ μου άρεσε αυτό το μάθημα!!!"!

Θέλω να ευχαριστήσω θερμά τη Ρούλα και την Κατερίνα για τη βοήθειά τους σήμερα και μπορώ πλέον από προσωπική πείρα να πω πως, μπορεί τα ολοήμερα πιλοτικά με διευρυμένο ωράριο να 'ναι αρκετά κουραστικά για τα παιδιά, αλλά προσφέρουν και απίστευτες ευκαιρίες για συνεργασία, σύμπραξη, διαθεματικές δράσεις, ολική μάθηση και δημιουργία! Επίσης, να μην ξεχάσω να ευχαριστήσω το Αστροπελέκι για τις όμορφες ιδέες που μοιράζεται μαζί μας.

Καλά να 'μαστε και του χρόνου!







2 χεράκια ψηλά:

Side21 είπε...

Κι όμως !!!
πέρασαν 37 χρόνια ...
Σαν νάτανε χτες !!!

marilia είπε...

Side21, οφείλουμε να θυμόμαστε και να τιμάμε, όσα χρόνια κι αν περάσουν. :) Κι εμείς μάλλον έχουμε ήδη μάθει από τα 7 μας χρόνια. Τώρα θα περιμένουμε να μεγαλώσουμε για να κατανοήσουμε κιόλας... ;)