Σήμερα τα μικρά μου αστεράκια με συγκίνησαν και με χαροποίησαν ιδιαίτερα. Δεν ήταν μόνο η πολύ καλή προσπάθεια για ομαδική συγγραφή μιας ιστορίας με δοσμένες λέξεις, αλλά και η τεράστια ομαδική αγκαλιά που εισέπραξα όταν τους είπα πως σήμερα έχω τα γενέθλιά μου!
Και τα δικά μας ΝΑΙ και ΌΧΙ, φωτογραφία που ήθελα μέρες να φυλάξω εδώ στο μπλογκ, αλλά ο υπολογιστής αρνούνταν να συνεργαστεί με το κινητό μου. Τεχνολογία... τς τς τς!
3 χεράκια ψηλά:
Ευκαιρία να εξηγήσουμε στα παιδάκια ...
το πραγματικό νόημα του Πολυτεχνείου !!!
Ήδη βρίσκεται μέσα στο παραμύθι τους ...
Τις θερμές ευχές μου για ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ...
υγιή, χαρούμενα και δημιουργικά στην υπέροχη
δουλειά (λειτούργημα) που επιτελείτε ...
(Διακρίνεται λιγάκι η ζήλεια μου ... που δεν έγινα εκπαιδευτικός ;;;)
Aχ μωρε τα πιτσουνακια.τι γλυκα που ειναι...πως να μην σε συγκινουν μετα απο κατι τετοιο...
Side21, αυτό που διακρίνεται είναι η ευγένεια και η διάθεσή σας να στηρίξετε το έργο μας, στοιχεία πολύ σημαντικά και πλέον δυσεύρετα στις μέρες μας! Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές! :)
Ρεβέκκα, ήταν πολύ συγκινητικό, να βλέπεις μια ολόκληρη τάξη να σηκώνεται για να σ' αγκαλιάσει, σχηματίζοντας ένα τεράστιο κουβάρι!
Είχαμε μάθημα για τις ημερομηνίες λήξης και γεγικά για τις πληροφορίες που πέρνουμε από τις συσκευασίες των προϊόντων. Γι' αυτό κι εγώ είχα μαζί μου μια συσκευασία με σοκολατάκια και αφού είπαμε το όνομα του προϊόντος, την ημερομηνία λήξης, το βάρος του και τα συστατικά του, τους είπα ότι θα τα κεράσω από ένα σοκολατάκι γιατί... είχα γενέθλια. Εκεί έπεσαν τα μολύβια και απλώθηκαν τα χεράκια και οι ευχές γύρω μου...
Τα σκασμένα, τ' αγαπάω! :):)
Δημοσίευση σχολίου