RSS

11.1.11

Όμορφη χρονιά!

Επιστρέψαμε στα θρανία, όπως βλέπετε. Με την αλλαγή της χρονιάς, ήρθε και η αλλαγή του πίνακα και οι ενθουσιώδεις δηλώσεις: "Κυρία, τώρα βλέπουμε καλύτερα! Δε γυαλίζει και, ό,τι γράφεις, φαίνεται πιο καθαρά απ' ό,τι πριν!". Ας ευχηθούμε να συμβεί και μια σημαντική, επί της ουσίας, εποικοδομητική αλλαγή στην εκπαίδευση και όλα να λειτουργήσουν όπως πρέπει για το καλό όλων μας, πρωτίστως όμως των παιδιών!

Η δική μου χρονιά στην τάξη άρχισε με λίγη γκρίνια, γιατί, δε σας το 'χω πει, είμαι φανατική οπαδός της κιμωλίας κι ας μου σπάει τα νύχια και ας μου ξηραίνει τα χέρια. Αυτό το μέσο το παλιό, το μαλακό, το οικείο, που φθείρεται στην υπηρεσία της μάθησης, της επεξήγησης, της κατανόησης, εγώ δεν ήθελα να το αποχωριστώ. Και δεν το αποχωρίστηκα για κάναν... διαδραστικό πίνακα (!!!), αλλά για ένα μικρότερο πίνακα μαρκαδόρου, όπου δεν έχω συνηθίσει να γράφω και ζητάω, δυο μέρες τώρα, συγγνώμη από τα παιδιά μου για τις... γιώτες και τις κουλούρες μου. Ευτυχώς τα καμαράκια μου δείχνουν μεγάλη κατανόηση και δηλώνουν πως δεν τα πειράζει καθόλου η... κακογραφία μου.

Την γκρίνια μου για την αδιαβασία των παιδιών μου, τον αποχωρισμό της κιμωλίας μου και της αντιαισθητικής "τρύπας" που άφησε η απομάκρυνση του πίνακα από τον τοίχο -αλήθεια, έτσι θα μου αφήσουν την αίθουσα;;;;- σταμάτησε ως δια μαγείας μια... τηλεόραση! Ποτέ δεν την είχα σε μεγάλη υπόληψη τη συγκεκριμένη συσκευή, αλλά σήμερα μ' έκανε να χαμογελώ πλατιά και ασταμάτητα.

Σήμερα, στις 14:15 έκατσα στην τελευταία καρέκλα της αίθουσας και παρακολούθησα, από την ΕΤ1, παρέα με τα παιδιά του ολοήμερου, τα οποία έτρωγαν εκείνη την ώρα, την εκπομπή του Παραμυθά! Πριν 24 χρόνια (!!!) καθόμουν σταυροπόδι στο χαλί, μπροστά από την τηλεόραση και, τρώγοντας μπισκότα, έβλεπα έναν παππού με γυαλιά και γιλέκο να πετάει και να λέει ιστορίες με πρωταγωνιστές μαγικά μολύβια, μάγους, μάγισσες, ζώα, φυτά και πράγματα. 24 χρόνια μετά, καθισμένη στην καρέκλα της τάξης μου, παρέα με τους μαθητές μου, είδα τον ίδιο παππού, λίγο... μικρότερο από τότε, να λέει τις ιστορίες του πιο μαγικά από ποτέ!!! Υπέροχο;! Σήμερα, 24 χρόνια μετά από τη δική μου πρώτη επαφή με τις ιστορίες του... ιπτάμενου παραμυθά, είδα τους μαθητές μου να απαντούν στις ερωτήσεις του, να τον χαιρετάνε και να μας... παραχωρούν την άδεια να παρακολουθήσουμε μαζί τους τις, ακατάλληλες για ενηλίκους, ιστορίες του! Από αύριο θα μάθουμε να τραγουδάμε και το τραγούδι των τίτλων! :)

Αν είστε παιδάκι ή αν σας επιτρέπουν τα παιδάκια σας, μπορείτε κι εσείς να βλέπετε τις ιστορίες του Παραμυθά καθημερινά, εκτός Σαββατοκύριακου, στις 14:15 από την ΕΤ1! Αν πάλι δεν μπορείτε να δείτε τηλεόραση εκείνη την ώρα ή αν θέλετε να το κάνετε κρυφά από τα παιδάκια σας -ε, μη σας δουν να δακρύζετε, να χαιρετάτε και να απαντάτε στον Παραμυθά δια τηλεοράσεως- αλλά ακόμα κι αν θέλετε να δείτε και να ξαναδείτε τις ιστορίες του, μπορείτε να τρυπώσετε στο Παραμυθοκάναλο και να πάρετε όσες δόσεις αγάπης τραβά η ψυχή σας!

Εύχομαι από καρδιάς να 'χουμε όλοι καλή, δημιουργική και παραμυθένια χρονιά!!!

7 χεράκια ψηλά:

Ρεβεκκα είπε...

καλη χρονια και σε εσενα γλυκεια μου.φαινεται ποσο αγαπας αυτο που κανεις και αυτο ειναι αρκετο για τα παιδια.φιλια,

freedula είπε...

Παιδιά λυκείου γράφουν στιχάκια με μαρκαδόρο στον πίνακα: "πόσο μακάκες ήταν αυτοί που κατέργησαν την κιμωλία, τι μούφα σύστημα είναι αυτό"

Συμφωνώ κι επαυξάνω μαριλιακι. Καλή χρονιά
Οσο για τον παραμυθά... τι μου θύμησες!Οχι αυτες τις αηδίες που βγάζουν τώρα

υ.γ τέλεια φωτο

marilia είπε...

Ρεβέκκα, η αλήθεια είναι το αγαπάω αυτό που κάνω. Αλλά ποτέ δεν είμαι σίγουρη αν αυτό είναι αρκετό από μόνο του για τα παιδιά. ...

freedula, συμφωνούμε για άλλη μια φορά! Όποτε ευκαιρήσεις, ρίξε ματιά και στο stories μου, θα ήθελα την ειλικρινή γνώμη σου για τις δικές μου απόπειρες παραμυθιού.

Καλή χρονιά να έχουμε! :)

Marsy είπε...

Έκανα όλα μου τα χρόνια με πίνακα, και έφτασα δευτέρα λυκείου να έχω κάτι ασπροπίνακες που οι καθηγητές γράφουν κάτι κούτσικα γραμματάκια, και γυαλίζει και με τον ήλιο κάθε πρωί, βασσανίστηκαν τα ματάκια μου, δυόμισι βαθμούς ανέβηκε η μυωπία παρακαλώ!

Φιλάκια και καλησπέρες!

to alataki είπε...

Kαλή και χρυσή και γλυκειά και παραμυθένια χρονιά σου εύχομαι, είσαι πολύ τρυφερό κορίτσι και χαρά των παιδιών που είναι μαζί σου...

marilia είπε...

Marsy, καλωσόρισες και καλή χρονιά! Άντε, κάνε υπομονή, ένας δύσκολος χρόνος ακόμα και μετά θα 'σαι πιο κοντά στο όνειρό σου. Πίστεψέ με είναι πολύ μεγάλη διαδικασία αυτή που περνάτε όλα τα... ζόμπι, αλλά αξίζει τον κόπο. Άσε που μετά θα συγκρίνεις άλλες δυσκολίες μαζί του, θα σου φαίνονται γελοίες και θα λες το χαρακτηριστικό που λέγαμε όλοι: "Ε, καλά! Έχουμε περάσει και Πανελλήνιες εμείς!"! :) Καλή δύναμη!

Αλατάκι μου, κάθε φορά με το γλυκό το λόγο! Τι σόι γλυκαλάτι είσαι εσύ; :):) Φιλάκι σνουπικόν! (θέλω και τη δική σου ειλικρινή άποψη για τις ιστορίες μου, όποτε ευκαιρήσεις).

marilia είπε...

Έτσι, για την ιστορία, να πω πως την Τρίτη παρακολούθησαν 8 παιδιά το πρώτο επεισόδιο, χθες δεν ξέρω, έλειπα, σήμερα το παρακολούθησαν 12 αρχικά και καταλήξαμε με 16 +2 περαστικούς! χαχαχαχαχαχα! Πρώτη φορά βλέπω ολοήμερο να τρώει χωρίς να βγάζει τσιμουδιά και να παρακολουθεί με αμείωτο ενδιαφέρον!