RSS

21.10.11

Εκνευρισμός και τιμωρία

Όταν η ένταση κορυφώνεται και οι τόνοι ανεβαίνουν, όταν η τιμωρία για την παιδική αδιαφορία σε συλλαβές κι αθροίσματα, σε ποιήματα και πανηγύρια εκδηλώνεται με στέρηση διαλείμματος, η μόνη διαπραγματευτική φωνή, αυτή η λανθασμένη, η πονεμένη, η με μεγάλο κόπο αρθρωμένη, παίρνει πάνω της όλη την προσπάθεια και τότε η τιμωρία αναστέλλεται. Τότε, στο άκουσμα της λυτρωτικής έκφρασης: "περάστε, διάλειμμα!", δυο χεράκια απλωμένα προς τα πάνω τρέχουν να σ' αγκαλιάσουν και αυτά τα χειλάκια που... τόλμησαν και πήραν πάνω τους όλη τη διαπραγματευτική γραμμή σχηματίζουν φιλί αληθινό για σένα, την κακιά, που τους στέρησες το μισό τους διάλειμμα, επειδή, λίγο νωρίτερα, δε σε άφησαν να τους κάνεις μάθημα για...

Αχ, ρε δασκάλα, πόσο βλαμμένη είσαι!!!!!


Χριστόφορε, σ' ευχαριστώ πολύ, καρδιά μου, για το σημερινό μάθημα!

10 χεράκια ψηλά:

mamma είπε...

έλα τώρα, όλα μέσα στη ζωή είναι

τα φιλιά μου στο Χριστόφορο... (το ξέρεις πως ο Άγιος Χριστόφορος περνούσε τον κόσμο στην πλάτη το σε ένα ποτάμι που δεν είχε γέφυρα... :)

marilia είπε...

Είχαν λυσσάξει! Δεν τα πάλευα την πέμπτη ώρα! Σκοτώνονταν μπροστά μου. Τσαντίστηκα και ούρλιαξα! Και τους είπα ότι αφού δε μου επέτρεψαν να κάνω μάθημα –λες και το ‘χα σκοπό ζωής! Αν δεν έκανα για την 28η, θα χαλούσε ο κόσμος! Ή το μάθημα το κάνουμε για ΕΜΑΣ κι όχι για ΕΚΕΙΝΑ, καλά και ντε!- δεν θα τους επέτρεπα να βγουν διάλειμμα. Γιατί το κάθε πράγμα είναι στην ώρα του και αυτή η «ανταλλαγή» μού φαινόταν δίκαιη. Τελικά εκείνος που μιλάει «περίεργα» που κάνει χρόνια λογοθεραπεία και εξακολουθεί, που τον έχουν στο δούλεμα συνέχεια, τους χάρισε το διάλειμμά τους! 25 παιδιά να το ‘χουν βουλώσει και ν’ αφήνουν το Χριστόφορο να διαπραγματεύεται! Πόσο γουστάρω παιδιά δραστήρια και ξύπνια! Να διαφωνούν όμορφα, να απαιτούν εξηγήσεις και τεκμηρίωση των πάντων! Και ενώ δεν είχα σκοπό να τους στερήσω πάνω από πέντε λεπτά διαλείμματος, έμεινα ακόμα λίγο, για να δω όλο το μεγαλείο της προσπάθειας του Χριστόφορου, ο οποίος, πράγματι, οδήγησε στη «λύση» του προβλήματος όλων ενώ εκείνοι του κόβουν τις γέφυρες επικοινωνίας μαζί τους.

Να ‘ναι καλά, ο πιτσιρικάς, μου ‘δωσε ένα καλό μάθημα!

Αννα είπε...

...και επειδή μια μέρα κουβάλησε το Χριστό ονομάστηκε έτσι...Αχ το ειχα ξεχάσει mamma σε ευχαριστω που μου το θυμισες...

Φιλεναδα , καταρχην η δασκάλα δεν ειναι βλαμμένη...
Μπράβο στο Χριστόφορο λοιπόν...Ειδες τελικά;Πόσο μας εκπλήσσουν κάποια παιδιά;

Να ημουν απο μια μερια να τον εβλεπα...

marilia είπε...

Άννα, δε με εξέπληξε, είχε δώσει δείγματα και νωρίτερα. Απλά, θέλω να πιστεύω, ότι ήταν αρκετά καλό μάθημα για όλους μας ΚΑΙ για τους συμμαθητές τους. Εκείνοι κόβουν γέφυρες κι εκείνος μαζεύει χαλίκια και ξαναπροσπαθεί. :)

Βουρκωμένος διαμαρτυρόταν και απαιτούσε κι εγώ, εκεί, "σκληρή" κι αδιαπραγμάτευτη, ενώ έλιωνα... να επιμένω ότι "είναι δίκαιη η ανταλλαγή αυτή. Εγώ δεν έκανα μάθημα, εσείς δε θα κάνετε διάλειμμα! Πολύ απλό!" :)

Η δικιά μου απορία είναι πού βρίσκεται η γραμμή των ορίων. Πού σταματά η δική τους ελευθερία να τα κάνουν όλα... κόλαση και πού ξεκινά η δική μου ελευθερία να τους στερήσω τον... παράδεισο.

Διλήμματα, ε; :)

Ανώνυμος είπε...

Και μόνο που σκέφτεσαι και συζητάς το περιστατικό δείχνει πως ξέρεις το καλύτερο για την τάξη σου...
to alataki

marilia είπε...

Αλατάκι, δεν το ξέρω, απλώς... το ψάχνω. :)

φιλάκι

Ρεβεκκα είπε...

Αχ βρε δασκαλα ποσο καλη εισαι θα ελεγα εγω..και ευαισθητη κ γλυκεια κ αλλα πολλα..αντε γιατι με εκανες κ βουρκωσα τωρα λεμε.

marilia είπε...

Ρεβέκκα, με τιμά "η ψήφος εμπιστοσύνης" μιας μαμάς! Ευχαριστώ! :)

Αννα είπε...

Πως τα πάμε μικρή;;;

marilia είπε...

Μετριοκαλά θα έλεγα... Αλλά για το "καλά" έχουμε ακόμα δρόμο...