RSS

22.11.13

Φτιάξε, καρδιά μου, το δικό σου παραμύθι



Μετά την επιμορφωτική ημερίδα στις δασκάλες της Α' τάξης, η Σύμβουλος της περιφέρειάς μας θέλησε να επεκτείνει τη δημιουργική διάθεση και στις τάξεις Β' και Γ'. Το Πρόγραμμα βαφτίστηκε: "Φτιάξε, καρδιά μου, το δικό σου παραμύθι" και ήταν προαιρετικό. 

 Στόχοι του ήταν οι εξής: 
·         Τα παιδιά να ακούσουν, να διαβάσουν, να παρακολουθήσουν πολλά παραμύθια

·         Να διασκεδάσουν

·         Να αποκτήσουν κριτική σκέψη

·         Να εκφράσουν τα συναισθήματά τους

·         Να ταυτιστούν με ήρωες και να αντιμετωπίσουν δικά τους προβλήματα

·         Να καταρρίψουν στερεότυπα

·         Να μάθουν να προφυλάσσουν τον εαυτό τους

·         Να αναπτύξουν το λεξιλόγιό τους

·         Να καλλιεργήσουν τη φαντασία τους

·         Να προάγουμε τη φιλαναγνωσία

·         Να συνεργαστούν

·         Να συνθέσουν παραμύθια με διάφορες τεχνικές

·         Να δραματοποιήσουν τα παραμύθια τους

·         Να παράγουν προφορικό και γραπτό λόγο

·         Να βρουν πρόσφορο έδαφος για δημιουργία

·         Να γνωρίσουν ένα συγγραφέα ή και εικονογράφο





Ο σχεδιασμός του προέβλεπε: 

  1. Την εμψύχωση των παιδιών ώστε να δημιουργήσουν τα δικά τους παραμύθια
  2. Στήριξη και καθοδήγηση από τη Σύμβουλο και την ομάδα συντονισμού
  3. Συναντήσεις για ενημέρωση, ανατροφοδότηση και εμψύχωση
  4. Παρουσιάσεις της δουλειάς μας στο σχολείο και όχι μόνο

Στην πρώτη συνάντηση, λοιπόν, στις 18 Νοεμβρίου 2013, βρεθήκαμε σε μια πολύ φιλόξενη αίθουσα -όπως αυτή που ΔΕΝ έχει το δικό μου σχολείο- για να... φτιάξουμε το δικό μας παραμύθι!

Το... παραμυθένιο σκηνικό στήθηκε εξολοκλήρου από την Ελευθερία, για την οποία έχω ξαναμιλήσει, καλώδια και πριζάκια αυτή τη φορά συνεργάστηκαν άψογα και... "Κόκκινη κλωστή δεμένη..."



Το πρώτο μέρος της συνάντησης περιείχε παιχνίδια φιλαναγνωσίας. Η εμψυχώτρια μας ζήτησε να κόψουμε, μ' έναν... αστεράτο διακορευτή, ο καθένας το δικό του αστεράκι. Έπειτα, μας παρακίνησε να γράψουμε πάνω στο αστεράκι μας την πιο δυνατή μας ευχή. 

Έγραψα με την καρδιά μου την ευχή στο αστεράκι μου και το κράτησα στην παλάμη μου. Όμως τ' αστέρια πραγματοποιούν ευχές μόνο όταν πέφτουν στη γη.



Έτσι, μ' ένα δυνατό φύσημα πέταξα το αστεράκι μου στη γη ελπίζοντας να εκπληρώσει την ευχή μου. Είχα ένα παραπάνω λόγο να το πιστεύω, καθώς ήταν η μέρα των γενεθλίων μου.


Το βράδυ κύλησε με παιχνίδια, βιβλία, ρονταρικοτεχνικές επινόησης ιστοριών...


 ...και πολύ γέλιο!


Έπειτα οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε ομάδες και με όποια τεχνική τους άρεσε επιχείρησαν να φτιάξουν το δικό τους παραμύθι. Τα αποτελέσματα αυτής της παραγωγής ήταν υπέροχα, όμως δυστυχώς κανείς δε μου έστειλε το... παραμύθι του για να το εκθέσω. :) 



Στο κλείσιμο της βραδιάς οι εναπομείναντες συμμετέχοντες μου τραγούδησαν το γνωστό τραγουδάκι, φύσηξα έναν... αναπτήρα, μιας και κερί και τούρτα... ούτε γι' αστείο, και έφυγα κουρασμένη μα και πολύ χαρούμενη. 

Την επόμενη μέρα κατάλαβα πως το αστεράκι μου μου 'χε κάνει δώρο την ευχή μου για Αγάπη

2 χεράκια ψηλά:

stasta είπε...

Αυτό είναι δημιουργία!
Τέτοιες επιμορφώσεις χρειάζεται και η Δ/θμια να γίνει το σχολείο χώρος έμπνευσης και έκφρασης.

marilia είπε...

Κλέβε ιδέες όσες θες και... πρότεινε! ;)