Εικονογράφηση και δραματοποίηση

Από τις 18/11/2010 τα παιδιά έχουν γράψει ένα παραμύθι με τίτλο: "Τα πουλιά και ο κυνηγός". Πάει πολύς καιρός και όλο το κουβεντιάζαμε το θέμα, χωρίς ουσιαστική δράση. Μέχρι που τσαντίστηκα και ανέλαβα πρωτοβουλία, χωρίς να περιμένω καμιά Ειδικότητα να συνδράμει, αν και η συμβολή της δασκάλας της Μουσικής και των Αγγλικών του τμήματος ήταν καθοριστική. Τα παιδιά ζωντάνεψαν αρχικά το παραμύθι τους εικονογραφώντας το και στη συνέχεια δραματοποιώντας το! Για το σκοπό αυτό φτιάξαμε μάσκες πουλιών, σκύλου, και φύλλων δέντρων και όλοι βοήθησαν στο ζωντάνεμα του παραμυθιού μας. Μπορεί να 'ναι μικρό, αλλά μας έχει κάνει ήδη να γελάσουμε πολύ! Η πρότασή μου ήταν να το παρουσιάσουμε στα υπόλοιπα παιδιά του σχολείου, την τελευταία Παρασκευή της Αποκριάς, οπότε κάνουμε γιορτούλα στο σχολείο. Τα περισσότερα παιδιά συμφώνησαν να μη φορέσουν τις στολές τους, αλλά να ντυθούν με τις μάσκες και τα πρόχειρα κοστούμια του θεατρικού μας. Ελπίζω να πείσω και τα υπόλοιπα που αρνήθηκαν... :)

Οι ζωγραφιές είναι ελλιπείς γιατί τα παιδιά έχουν αρχίσει να εικονογραφούν ταυτόχρονα πολλές ιστορίες. Από Δευτέρα σκοπεύω να αφιερώσω αρκετό χρόνο ώστε να ολοκληρωθεί μία μία η δουλειά και να μπαίνει στην άκρη ό,τι τελειώνει.

Ψυχραιμία λοιπόν...

Και το παραμύθι... ολόκληρο είναι το εξής:

Τα πουλιά και ο κυνηγός

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα πουλάκι που είχε χτίσει τη φωλιά του στο δάσος, πάνω σ’ ένα ψηλό και όμορφο δέντρο. Περνούσε πολύ καλά εκεί ώσπου μια μέρα γέννησε τρία μικρά, όμορφα, πιτσιλωτά αβγά.

Οι μέρες περνούσαν και απ’ τ’ αβγά βγήκαν τρία πουλάκια άσχημα που φώναζαν τσιριχτά. Χαρούμενη η μαμά τους έτρεξε να φέρει τροφή για τα μικρά της. Ξαφνικά είδε έναν κυνηγό να κρατάει ένα τουφέκι και να ψάχνει για πουλιά. Αμέσως τρόμαξε και ανησύχησε μην πάθουν τίποτα τα παιδάκια της. Άφησε αμέσως ό,τι έκανε και πέταξε γρήγορα πίσω στη φωλιά της, μην προφτάσει και τα βλάψει ο εχθρός.

Όταν έφτασε, αντίκρισε τον κυνηγό να σημαδεύει τη φωλιά της. Αμέσως κατάλαβε πως χρειαζόταν τη βοήθεια των άλλων πουλιών! Έτσι, η μαμά φώναξε τους φίλους της και όλοι μαζί επιτέθηκαν στον κυνηγό τσιμπώντας τον στον πισινό! Ο κυνηγός έφυγε τρέχοντας κι έτσι… έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!

Πρώτη ομαδική απόπειρα γραφής

18.11.2010